Keflavíkurgangan - 19.06.1960, Qupperneq 39

Sigurður og Tryggvi Emilsson, varaform. Dagsbrúnar
Sigurður Guðnason, frv. alþingismaður:
Ég hef alltaf gert allt, sem ég hef orkað til þess að koma
hernum úr landinu.
Birkir Pétursson, 13 ára:
Ég vil mótmæla herstöðvum á íslandi.
Dóra Skúladóttir, blaðamaður:
Ég vil ísland fyrir fslendinga og engan her, hvorki banda-
rískan né annan.
Þorvarður Brynjólfsson, stúdent:
Ég er leiður á þessari lognmollu, sem verið hefur og þótti
mjög vænt um, að lagt var í gönguna, hef líka trú á áhrifum
hennar.
lega. Hún er liður í þeirri baráttu, sem góðir menn heyja um
heim allan fyrir friði og afvopnun. Og þá baráttu hljótum við
að styðja, hvort sem við höfum stóra eða litla landhelgi. Með
því að segja okkur úr Atlantshafsbandalaginu, lýsa yfir ævar-
andi hlutleysi okkar, gerum við öllum heiminum það ljóst, að
við neitum að þiggja þann skerf í jafngildi 20 dýnamittonna
sem okkur er ætlaður, hverju og einu, til úttektar úr birgða-
skemmum dauðans, og hvetjum jafnframt aðrar þjóðir til að
fara að dæmi okkar. Forsendan fyrir þessum stóra málstað
getur sem sé ekki orðið þorskurinn á fslandsmiðum, fyrst og
fremst, eða hagur íslenzkrar útgerðar, heldur friðurinn í heim-
inum og hamingja alls mannkynsins.
Við verðum sem sé að forðast alla lágkúru í þessum efnum.
Við verðum að heyja baráttuna með þeirri reisn, sem hæfir
málstaðnum. Og við verðum að standa saman, standa þétt-
ar saman. Við verðum nú þegar að gera áætlun um sameigin-
legar aðgerðir, hverja af annarri, unz fullur sigur er unninn.
Við verðum að fara að láta þetta ganga eitthvað. Við verðum
að kveða niður þann vesaldóm sem segir, að við séum einskis
megnugir um málefni heimsins vegna smæðar og fámennis,
og hljótum þvi að fela allt okkar ráð í hendur hins stóra. Við
verðum að sýna í verki þann skilning, að gæfa smáþjóðar er
ekki fyrst og fremst undir því komin, að stórar þjóðir kalli
sig vini hennar, að fámennið er ekki mesta hættan fyrir smá-
þjóð, heldur hitt, að hún eigi of margt smámenna. Við getum
gerzt, og eigum að gerast, stórveldi friðarins í heiminum.
Skúli Thoroddsen, læknir:
Ég geri það vitanlega vegna nafnsins, sem ég ber.
Guðrún Blöndal:
Sjálft málefnið að fá herinn burtu, hef alltaf haft þá
skoðun síðan ég komst til vits og ára. Viljinn er fyrir öllu.
Siguður Sigurðsson, trésmiður:
Ég er svo mikið á móti her í landinu, að það var ómögu-
legt fyrir mig að sleppa þessu tækifæri.
Steinunn Sigmundsdóttir, nuddkona:
Ég vil fá herinn burt og hef trú á að þessi ganga verki
sterkt í baráttunni.
Asgeir Höskuldsson, póstmaður:
Mér hefur fundizt lognmollan nokkuð mikil, en hef trú á,
að þetta verði til þess að vekja nýjan áhuga fyrir málinu.
Hrafnhildur Thoroddsen, frú:
Fyrst og fremst til þess að koma skriði á að herinn fari
úr landinu, eitthvað verður að gera.
Keflavíkurgangan
37