Aðventfréttir - 01.11.2007, Blaðsíða 8

opinbera okkur hvernig faðirinn er. í
gegnum líf hans og dauða, endur-
speglaði Kristur kærleika föðursins.
Hann fullvissaði okkur um að faðirinn
sjálfur elskar okkur (Jh 16.27). Helsta
sönnunin um þennan kærleik var að
gefa son sinn eingetinn til þess að
deyja fyrir okkur (Jh 3.16).
í húsi föður míns
Að hugsa um föður er að hugsa um
heimili. Hversu margar góðar minn-
ingar koma upp í hugann þegar að við
minnumst heimilis okkar! Það kemur
ekki á óvart að frá árinu 1823 hefur eitt
af ástkærustu sönglögum verið „Home,
Sweet Home!“ Sannarlega „er enginn
staðureins og heima."
Það er með ólíkindum að John
Howard Payne, höfundur þessa lags,
skrifaði í dagbók sína: „Heimurinn
hefur bókstaflega sungið lagið mitt þar
til að hvert hjarta þekkir laglínur þess,
samt sem áður hef ég verið á flækingi
frá barnæsku." Dauði móður hans
þegar hann var 13 ára og fráfall föður
hans stuttu seinna, gerðu hann
heimilislausan það sem eftir var ævi
hans.
Milljónum manna líður andlega
eins og John Payne. Meðvitað eða
ómeðvitað, eru þeir langt frá hinum
himneska föður. Kannski hafa þeir
aldrei kynnst honum. Kannski vita þeir
ekki hvernig þeir geta leitað aftur til
hans. Kannski hafa þeir ekki hugrekkið
til að snúa aftur heim. En kærleikur
föðursins heldur áfram að að draga
hjörtu barnanna hans aftur heim. Hann
grætur gleðitárum þegar einn af þeim
sér að sér og man eftir gnægð húss
föðursins og ákveður að snú aftur.
Fá orð lýsa eins greinilega
viðhorfi Guð til iðrandi syndara og við-
brögð föður týnda sonarins. Getum við
ímyndað okkur hin himneska förður
hlaupa til að taka á móti okkur með
opnum örmum og geislandi andlit? (Lk
15.20). Allir sem trúa á Krist hafa verið
boðnir, óverðskuldað, inn á heimili
föður okkar. Hann hefur tekið á móti
okkur, og boðið okkur velkomin í fjöl-
skyldu sína. Þar af leiðandi eru við ekki
lengur útlendingar og ókunnugir,
heldur,, heimamenn Guðs “ (Ef 2.19).
Hús með margar vistarverur
Hvernig er hús föðurins? Það er stór-
kostleg borg, eins og „brúður sem
skartar fyrir manni sínum” (Opb 21.2).
Guð sjálfur er byggingarmeistari og
smiður borgarinnar (Heb 11.10).
Oft er fólk í stórborgum ein-
manna mitt í öllu mannhafinu
umhverfis það. Kuldi afskiptaleysisins
Við erum
pílagrímar á
leið til húss
föður okkar
særir það, þau bregðast við á sama
hátt, með sinnuleysi og tortryggni
gagnvart náunganum.
Ef það sama mætti segja um
hina Nýju- Jerúsalem, þá myndu gullin
stræti hennarekki hafa aðdráttarafl. En
hið himneska heimili verður haminju-
samasti staðurinn í alheiminum, vegna
þess að sjálfur Guð mun dvelja hjá
endurleystum börnum sínum. „Og
hann mun þerra hvert tár af augum
þeirra. Og dauðinn mun ekki framar til
vera, hvorki harmur né vein né kvöl er
framar til.“ (Opb 21.4). Þá munum við
þekkja hann náið og það verður engin
aðskilnaður milli þeirra sem frelsaðir
eru. Hús föður okkar hefur margar
vistarverur (Jh 14.2). Við munum búa
saman í einingu eins og stór fjölskylda.
Þegar að faðir minn hóf að
byggja sér hús, veltu vinir hans fyrir
sér af hverju hann væri að byggja
svona stórt. Elsta barnið var þegar gift
og þau yngri voru við það að fara að
heiman.
En foreldra mínir höfðu mikilvæga
ástæðu til þess að byggja heimili með
mörgum herbergjum. Hve oft nutum
við þessa heimilis þegar að við
ferðuðumst frá mismunandi stöðum til
þess að hittast um jólin! Hversu oft
vörðu börnin okkar fríum sínum með
frændsystkinum í húsinu hans afa! í
meira en tuttugu ár hefur hús föður
okkar verið athvarf fyrir alla fjöl-
skylduna. Þakka þér pabbi, fyrir að
reisa hús með mörgum herbergjum!
Hús föður okkar á himnum er til-
búið að taka við okkur. Þar eru margar
vistarverur. Þar er pláss fyrir alla. Allir
sem trúa á hann geta dvalið með
honum þar. Kristur sá til þess. Kristur
og englarnir bíða spenntir eftir þeirri
stundu þegar þeir munu koma og fara
með okkur til okkar eilífu heimkynna.
Ef þeir eru ekki komir enn, er það
vegna þolinmæði Guðs við okkur „þar
eð hann vill ekki að neinir glatist,
heldur að allir komist til iðrunar” (2Pt
3.9).
Við skulum undirbúa okkur fyrir
þennan dag, sem er nærri í dag en í
gær. Heimurinn er ekki heimili okkar.
Við erum pílagrímar á leiðinni til húss
föður okkar. Þegar við ferðumst
skulum við syngja „í dýrð sinni birtist
hann brátt, og bráðum hann tekur oss
heim í friðinn við frelsandi mátt, hve
fögnum vér deginum þeim!“ (Sálmar
og lofsöngvar, nr. 256).
Spurningar til ihugunar
1. Hvað þýðir það fyrir þig
persónulega að Guð er faðir okkar?
2. Hvað finnst þér mest heillandi
varðandi það himneska heimili sem
Guð hefur búið fyrir okkur?
Carlos A. Steger, Ph.D., starfarsem ritstjóri Buenos
Aires bókaútgáfunnar i Argentínu.
I AÐVENTFRÉTTIR • Nóvember 2007