Heimilisritið - 01.07.1945, Side 18

lagzt þar að bryggju, og við för-
um því í land á árabát. Leiðin
liggur inn ofurlítinn vog, svo
þröngan, að árablöðin naerri
snerta klettana báðum megin.
Æðarfuglinn víkur undan bátn-
um í stórhópum. Það er rétt eins
og hann sé taminn. Annars
eru engin húsdýr á eynni. I
þeirra stað kemur æðarfuglinn,
og milli hans og eyjarskeggja
ríkir bezta samkomulag, þar
dettur engum í hug að vinna
honum mein.
Við förum í land og erum
þegar komin í miðjan „bæinn*.
Til vinstri handar er sjóbúð
kaupmannsins, þar sem konur
og karlar starfa af kappi að
fiskverkun. Til hægri byrjar
gatan, því að reyndar eru til göt-
ur á Grip. Þær eru ekki breiðari
en sund milli húsa, en eins vel
lagðar og hvar annarsstaðar.
Þær eru gerðar úr steinsteypu,
og hversu sem öldur hafsins
skolast yfir hafnargarðinn, verð-
ur þeim ofurefli að rífa upp göt-
urnar. Og þarna er verzlunar-
búðin. Hún stendur við svæði,
sem er reyndar nokkra fermetra
að stærð og minnirnæstumátorg
í bessum brúðubæ. Við förum
fram hjá sérkennilega snotrum,
litlum húsum, svo vel hirtum, að
nálgast dekur. Við komum að
öðru svæði, og við það stendur
kirkjan — hin najnkunna Grip-
16
kirkja. Hún er rauðmáluð, íburð-
arlaus hið ytra, og er áreiðanlega
ein hin allra minnsta kirkja
landsins. Hún var fyrst byggð á
13. öld, en endurbyggð 1580 af
góðum og velmegandi bæjarbú-
um. Nöfn þessara heiðursmanna
sjást enn á tréverkinu í hinu
trausta þaki. Fyrir nokkrum ár-
um var kirkjan hresst upp á ný
og lagfærð á ýmsan hátt. Öll
hvíta málningin var hreinsuð af,
þaksvalir, sem ekki áttu við,
teknar burt, gluggarnir byggðir
að nýju í öðrum veggnum. Þann-
ig fékk kirkjan aftur sinn forna
fagra svip.
Kirkjan er stolt bæjarbúa.
Hvar annarsstaðar í landinu er
hægt að finna söfnuð, sem telur
aðeins 270 sálir og hefur kirkju
alveg út af fyrir sig — og það
meira að segja merka kirkju?
Hér eru haldnar átta guðsþjón-
ustur á ári, af prestinum í Kristi-
ansund. Áður var þetta á annan
veg. Þá var Gripkirkjan ekki
lítilf jörleg annexía, heldur höf-
uðkirkjan, og þar af leiðandi
hafði presturinn aðsetur sitt á
eynni, og þaðan þjónaði hann
líka Smöla, sem þá var annexía.
Á Grip eru mörg gömul hús.
Eitt þeirra stendur rétt við kirkj-
una, bjálkahús, sem hlýtur að
vera nokkur hundruð ára. Hvern-
ig má það vera, að timburhús
geti staðið mörg hundruð ár í
HEIMILISRITIÐ
I