Heimilisritið - 01.07.1945, Blaðsíða 38

Heimilisritið - 01.07.1945, Blaðsíða 38
„Alec, þú elskar mig, þú getur ekki borið á móti því“. Hann hafði ekki kjark til þess að horfa á hana. Hann sagði: „Eg skal keyra þig heim“. CHRISTINE Laudon hafði komið til New York fyrir 3 vik- um. Faðir hennar hafði litla íbúð á leigu í borginni, er hann hafði aðsetur í þegar hann þurfti að gista New York í verzlunarer- indum. Daginn eftir að samtal það, sem fyrr er frá skýrt, fór fram, kallaði faðir Christie Alec á sinn fund. Þeir hittust í klúbb John Loudons, en ekki á heimili hans. John Loudon kveikti í vindli á meðan þjónninn bar þeim kaffi og koníak. Alec reykti vindling. John mælti: „Dóttir mín er of ung, óreynd og áhrifagjörn. Eg hef leyft mér að leita upplýsinga um yður. Eg leigði spæjara í þessu augna- miði, og eftir þeim fréttum, sem ég hef af yður fengið, þá eruð þér ekki sá maður, sem ég sætti mig við að giftist Christie“. Alec svaraði: „Ég er alveg á sama máli og þér, hr. Loudon. Þetta sagði ég dóttur yðar í gærkvöldi. Vináttu okkar er þar með lokið“. „Nei“, svaraði Loudon. „Þér þekkið hana ekki“. Alec: Ég lofa því að leita ekki á hennar fund“. John: „Já, en ég vil að þið hittist. Það virðist ekki snerta yður sérlega, að Christie elskar yður“. Alec roðnaði. „Jú, ég er ekki sá óþokki að taka ekki tillit til þess“. John: „Jæja..Það er hægt að sjá hvort svo er. — Nú skal ég segja yður, hvað ég hefi um yð- ur heyrt. Þegar • þér komuð til New York, fyrir tíu árum, vor- uð þér ljósmyndasmiður, dug- legur í þeirri grein og höfðuð fengið verðlaun á ýmsum sýn- ingum. Þér höfðuð fasta stöðu, en skemmtuð yður mikið. Eftir föður yðar erfðuð þér upphæð, er nam tvö hundruð dollurum á mánuði. Þessir peningar fóru með yður í hundana. Þér hætt- uð að vinna, og létuð hverjum degi nægja sína þjáningu. Þetta veit ég að er satt“. Alec mælti: „Þér dragið ekkert undan“. „Það ætlaði ég ekki að gera. Og slíkum manni varð Cristie ástfangin af. Já, henni er allt þetta kunnugt. Þér hafið gert hana ástfangna af yður. En þér verðið að uppræta þá ást. Þér megið haga yður eins og yður þóknast. En einhverntíma kem- ur sú stund, er Christie fyrir- lítur yður. Og það er það sem 36 HEIMILISRITIÐ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.