Heimilisritið - 01.07.1945, Blaðsíða 25

Heimilisritið - 01.07.1945, Blaðsíða 25
ástæðu til að ætla, og ég beið þarna og sat um færi til að kom- ast heim með amerísku skipi, sem tæki mig með, án þess að seilast allt of djúpt ofan í buddu mína, sem var heldur óbeisin. Meðan ég beið, dvaldi ég á kaffi- húsi Chicago-Toms. Þarvarsvalt, eftir því sem verið getur 1 Buenaventura. Þ^r er gott vín á borðum og matur að hætti sið- aðra manna. í stuttu máli, þarna vottar fyrir menningu nútímans, þótt við miðjarðarlínuna sé og hitinn nær óþolandi hvítum mönnum. Einn daginn hitti ég þar John Bedford, sem er skrif- ari hjá ameríska konsúlnum, lipur náungi. „Halló, Jessie“, sagði hann um leið og hann sá mig. „Viltu fá atvinnu?“ „Er nokkuð upp úr henni að hafa?“ spurði ég. „Komdu og fáðu þér staup“, sagði Bedford, „þú getur að minnsta kosti aflað þér farareyr- is heim, ef þú vilt endilega fara héðan, og dálítið að auki. Það er viðkomandi lækni nokkrum, Ny- manns heitir hann, sem hefur í hyggju að ferðast dálítið um frumskóginn, og vill endilega fá einhvern til að taka að sér að stjórna leiðangrinum". „Hvert er erindi hans þang- að?“ spurði ég. „Spurðu hann sjálfan", svar- aði Bedford. „Eg held að það sé eitthvað vísindalegt. En hann þarf að fá barnfóstru, sem skil- ar honum heilum á húfi heim til konu sinnar“. „Verður hún með í leiðangrin- um?“ spurði ég. „Nei, hún bíður hans hérna“, svaraði Bedford. „Það er kven- maður sem segir sex, skal ég segja þér. Maður trúir ekki sín- um eigin augum, þegar maður sér hana. Nú, en ef þú vilt taka þetta að þér, þá farðu inn á Hótel Americano og talaðu við hann. Eg hef lofað að láta hann vita, ef ég fyndi einhvern, sem gæti tekið að sér að sjá um leið- angurinn fyrir hann“. Eg tæmdi staupið og hugsaði mig um. Jú, hvers vegna ekki? Fara dálitla skemmtiferð inn í landið, og fá heimferðina borg- aða. Það voru sannarlega ekki sem verstir skilmálar. „Eg held að ég verði að hitta þennan náunga“, sagði ég. MÉR var vísað upp í hótelher- bergi Nymanns læknis. Hann var hávaxinn, lotinn í herðum, og hætti til að týna gleraugunum sínum. Að öðru leyti minnti hann helzt á stóran dreng og ( mér féll hann vel í geð. Eg skýrði fyrir honum svo hæversk- lega sem ég gat, að ég væri ein- mitt sá, sem hann þyrfti á að HEIMILISRITIÐ 23
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.