Heimilisritið - 01.07.1945, Qupperneq 34

gengur ólíkt þeim þóttafulla og
hreykna. En lauslegar eigin at-
huganir geta leitt okkur á villi-
götur. Við skulum því kynna
okkur nokkrar þær niðurstöð-
ur, sem kerfisbundnar rann-
sóknir hafa leitt í ljós í þessum
efnum. Með því móti getum við
ef til vill dregið ýmsar ályktan-
ir um skaphöfn manna af
göngulagi þeirra.
Fólk, sem gengur mjög hægt,
er oft seint að hugsa og fram-
kvæma — stirt og svifaseint í
orðum og athöfnum. Þeir, sem
ganga fremur hratt og röggsam-
lega hafa venjulega ákveðið
mark að stefna að — vita hvað
þeir vilja og einbeita sér aðsettu
marki. Óvenju hröð og þeys-
andi ganga er sérkennileg fyrir
taugaæst fólk, einkum það sem
í svipinn er í slæmu skapi, af
því að það hefur ef til vill orð-
ið fyrir einhverjum vonbrigðum
og móðgunum.
Innskeifir menn eru oft þung-
lyndir, sparsamir, hjátrúarfull-
ir, fámálugir og eiga það til
að sökkva sér niður í hugsanir
sínar — verða út á þekju, eins
og sagt er. Hið gagnstæða er um
útskeifa menn. þeir hafa athygl-
ina vakandi, heyra og sjá, allt
sem gerist í kringum þá, en
hættir við að vera eyðslusam-
ir, málugir, bjartsýnir og nokk-
uð eigingjarnir.
Menn, sem hafa hátíðlegt og
ofurlítið þunglamalegt göngu-
lag, eru venjulega rólegir,
hreinlyndir og jafnlyndir.
Þeir, sem skella hælunum
fyrst niður, þegar þeir ganga
áfram, eru oftast opinskáir í
fasi, djarfir og ágengir.
Hinsvegar er maðurinn, sem
gengur meira á tánum heldur
en á hælunum eða sólunum í
heild, oft og tíðum varhugaverð-
ur. Hann vill fela hugsanir sín-
eins og honum er unnt — hann
er oft kænn, slunginn og ekki
einn af þeim sem maður getur
treyst, en hjálpfús og vanafast-
ur. Ósjaldan gengur hann álút-
ur og staðfestir þar með enn
betur dekur sitt við hið dulda
og dularfulla. Hið hljóðlausa
fótatak hans vekur gjarnan tor-
tryggni manns og minnir á
njósnir og hleranir. Bragðaref-
urinn, undirförli maðurinn
þekkist á því, að þegar hann
gengur dregur hann skósólana
laust eftir gólfinu eða jörðunni.
Tíðum eru slíkir menn jafn-
framt ofríkisfullir og sífelt að
finna að öllu og öllum og eiga
bágt með að skilja tilfinningar
annarra.
Þeir sem hafa hoppandi
göngulag, lækka sig og hækka
við hvert skref, eru oft yfir-
borðsmenn, sem hafa ekki full-
þroskaða dómgreind. Þeir hafa
32
HEIMILISRITIÐ