Heimilisritið - 01.09.1949, Qupperneq 20

þetta merka fyrirtæki, og Bett
frænka var hin áhugasamasta.
Virginia ein lét sig framkvæmdir
þessar litlu skipta, en varð þó á
stundum órótt innanbrjósts.
Eitt sinn sagði hún blátt
áfram við Alan:
„Hvers vegna leggið þér svona
hart að yður og hvers vegna
eyðið þér peningunum yðar í
þetta, úr því að þér ætlið' ekki að
dvelja hér?“
Þau höfðu gengið sér til
skemmtunar í kvöldblíðunni, og
námu nú snöggvast staðar, áður
en þau snéru heim aftur. Utlit
Alans hafði breyzt síðustu vik-
urnar. Hann var orðinn brúnn
og hraustlegur af útivinnunni.
Hann var rösklegur, og sá ó-
styrkur, sem Virginia hafði tek-
ið eftir í fari hans, var alveg
horfinn.
„Hvers vegna haldið þér, að
ég ætli ekki að dvelja hér?“
spurð'i hann hægt.
Hún yppti öxlum:
„Eruð þér nokkurs staðar
lengi um kyrrt? Þér áttuð
heima uppi í sveit, og síðan fór-
uð þér til borgarinnar. Eftir
nokkra tíma tók yður að leið-
ast þar . . .“
„Skeð getur að ég hafi ekki
ráðið því sjálfur að ég .. . ég
breytti um dvalarstað“, sagð'i
Alan.
„Ég hélt þér ætluðuð að
segja „hljópst á brott“. Annars
skiptir þetta engu máli — mín
vegna“.
„Gott“, sagði Alan. „Ég var
farinn að óttast, að þér vilduð
fá að heyra ævisögu mína“.
Hann málaði „Matstofuna“
græna og hvíta. Hann notaði
sömu liti inni. Kvöldið áður en
þau opnuðu matsöluna athug-
uð'u þau allt kostgæfilega. Bett
frænka og Henry frændi voru
fjarska h'rifin. Virginia geispaði.
Alan var alveg að því kominn
að sleppa sér.
„Getið þér ekki orðið ögn
hrifin?“ spurði hann. „Lízt yð-
ur alls ekki á þetta?“
„Þetta er mjög svo snot-
urt“, sagði Virginia kurteislega.
„Grænu og hvítu svunturnar
mínar eru líka mjög svo snotrar
— bara að einhver fái að sjá
þær“.
„Ég veit sannarlega ekki
hvað gengur að lienni Jinny“,
sagði Bett frænka seinna við'
Henry frænda. „Hún lætur sem
hún fyrirlíti Alan, en hann hefur
gert allt, sem á hans valdi hefur
staðið, til að gera henni til geðs“.
Henry frændi hló:
„Þetta minnir mig á það,
hvernig þú lézt fyrstu dagana
sem ég bað þig að leyfa mér að
fylgja þér heim frá Epworth
League“.
Þrátt fyrir svartsýni Virginiu
18
HEIMILISRITIÐ