Heimilisritið - 01.08.1951, Blaðsíða 49

náungar gætu auðvekllega spillt
öllu gamninu.
Mínútumar dröttuðust áfram,
unz hann sá allt í einu sérkenni-
legan, grænan bíl koma öslandi
gegnum forina, og hann vissi, að
Smith myndi enn hafa farið' er-
indisleysu. Eða var þetta hann?
Að minnsta kosti var enginn
vafi á, að bíllinn hægði ferðina,
og að mennirnir tveir hinum
megin götunnar létu nú til sín
taka.
I sömu andrá skildist honum
þessi einkennilega tilviljun.
Hérna, rétt fyrir framan nefið á
honum, voru aðrir kumpánar í
þann veginn að fremja þann
glæp, sem hann sjálfur hafði
ráðgert. Samstundis og ósjálf-
rátt varð hann á ný framtaks-
samur lögreglumaður.
Bíllinn stanzaði á móts við
bófana tvo, hann sá óttaslegin
andlit skrifstofumannanna inni
í bilnum og sá bófana ráðast inn
í hann. Svo glumdi lögreglu-
blístra hans gegnum Steinstræti
og hann þaut yfir götuna með
skammbyssuna á lofti.
Aður en fimm mínútur voru
liðnar, voru þrenn handjárn
komin á viðeigandi staði.
Lögregluþjónarnir, sem kom-
ið höfðu á vettvang, héldu nú
í átt til lögreglustöðvarinnar
með bófana tvo og bílstjórann,
. sem mótmælti kröftuglega.
„Hvað kernur mér þetta við?“
hrópaði hann. „Eg ók af tilvilj-
un framhjá bankanum og var
leigð'ur til ferðarinnar“.
En Summerson svaraði kulda-
lega, og með sannfæringu, sem
lögregluþjónarnir áttu bágt með
að skilja, að hann vissi hvað
hann gerði. Og enginn hafði í
uppþotinu tekið eftir öðrum bíl,
sem hafði komið eftir Stein-
stræti með Herbert Smith við
stýrið og horfið á burt eftir
bendingu Summersons.
I réttarhöldunum viðurkenndi
bílstjórinn að hafa verið í fé-
lagi við ræningjana, og hafa ek-
ið framhjá bankanum, einmitt í
þeim tilgangi að fá þessa ferð.
Dómarinn hrósaði Summerson
ákaflega.
„Eg álít þátt yðar í þessu
máli með ágætum“, sagði hans
göfgi. „Þér hljótið lengi að hafa
haft auga með þessum tveimur
mönnum til að’ geta vitað, að
bílstjórinn var meðsekur. Þér
hafið komið í veg fyrir hættu-
legan glæp“.
„Það er Goring umsjónar-
manni að þakka“, sagði Summ-
erson hóg\rær. ,J>að var hann,
sem fyrst beindi athygli minni
að þessum glannalegu peninga-
flutningum".
„Undravert upplýsingastarf“,
skrifuðu blöðin. ,Að þekkja
, (Niðurl. á nœstu síðu).
HEIMILISRITIÐ
47