Heimilisritið - 01.08.1951, Blaðsíða 34

Skotspónninn
Smásaga eftir PHYLLIS DUGANNE
Afbrýðisemin sauð niðri i benni, og hún
skeytti ska-pi sínu á Eddie, f>ótt bún hefði
raunverulega átt að beina skeytum sinum
að föður bans.
SÓLIN SKEIN í heiði. Susan
Ainsley horfði í áttina til húss-
ins, sem var hinn bjarti rammi
utan um líf hennar, Jeffs og
drengjanna á sumrin. En á þess-
ari stundu fannst henni það
hvorki skemmtilegt né upplífg-
andi. . .. Hvers vegna var hún
í vondu skapi?
Allt í einu tók hún ákvörðun,
stóð upp og fór inn, til þess að
fara í rauða sundbolinn. Henni
fannst hún myndi hressast við
það að fá sér sjóbað og að óljós
reiði hennar myndi skolast burt
í söltum, tærum sjónum. Lóðin
þeirra náði alla leið' niður að
ströndinni.
Hún stakk sér oft, og eftir
baðið fannst henni hún vera
hressari og léttari í skapi. Hún
lagðist á bakið í litilli kvos og
fékk sér sólbað.
Hvað gekk eiginlega að henni?
Það var þó ekki trúlofunin, sem
var opinberuð fyrir mánuði síð-
an. Að vísu hafði henni alltaf
fundist það' elda konu að eign-
ast tengdadóttur, en það var
auðvitað vitleysa. Hún var ekki
orðin fertug og auk þess leit
hún út fyrir að vera tíu árum
yngri en hún var. Jeff og hún
höfðu líka verið kornung, þegar
þau trúlofuðust, svo hún gat
varla haft áhyggjur af því, þó
að Bill staðfesti ráð sitt, rúm-
lega tvítugur, og auk þess hafði
hann verið tvö ár í Evrópu í
mestu bardögunum og það
hafði þroskað liann.
En Jeff ... ? Gazt honum vel
að því? Áreiðanlega ekki. Jeff
myndi finnast hann verða of
virðulegur sem tengdafaðir.
Virðulegur! hugsaði Susan bros-
andi. Hann leit út eins og eldri
bróðir sona sinna, og þeir voru
32
HEIMILISRITIÐ