Heimilisritið - 01.08.1951, Blaðsíða 41

Heimilisritið - 01.08.1951, Blaðsíða 41
sjálfri sér um kennt. . . . Hún hafði ert hann og angrað upp á síðkastið. Niðurbældur kvenhlátur heyrðist allt í einu fyrir utan: „Er ekki dásamlega róman- tískt hér . . . ?“ Það var rödd Baba Clayton. „Jú, og það er fallegt af yð'ur að sýna mér alla þessa róman- tísku staði. . . .“ Það var Jeff sem talaði. Baba Clayton hló lágt og töfrandi. „Þér ætlið þó ekki að segja mér, að þér hafið aldrei gengið hér ásthrifinn um súmarnætur (( „Aldrei!“ fullvissaði Jeff. „En Augu Eddies gneistuðu af löngun til að gera prakkarastrik. Svo stakk hann tveim fingrum í munninn og flautaði. „Það lítur ekki út fyrir að við séum ein“, sagði Jeff þurri röddu. „Við skulum fara inn aft- ur .. .“ Susan sat með andlitið falið i höndum sér. „Mamma“, sagði Eddie og greip um herðar hennar, „hegð- aðu þér nú ekki heimskulega . . Þegar hún leit upp, voru augu hennar tárvot. „Vertu vænn og segðu ekki neitt“, bað hún. Allt var kyrrt og hljótt í nokkrar mínútur. Eddie settíst við hlið móður sinnar og strauk feimnislega hendur hennar. „Þú tekur þetta allt of alvar- lega“, sagði liann lágt. „Eg hef tekið eftir því að þú hefur verið óróleg og þér hefur liðið illa síð- ustu mánuðina“. Susan starði steinhissa á son sinn, og hann las spurninguna í augum hennar. „Já, auðvitað hefur það verið áberandi. Þú hefur skámmað mig og verið óánægð með mig .. . en það var í raun og veru allt út af pabba“. Susan sat alveg dolfallin. Já, Eddie hafði rétt fvrir sér, hún hafði verið afbrýðisöm . . . yfir sig afbrýðisöm, af því Jeff var nngur og kátur og skemmti sér með Balra og ölluin. Og hún hafði látið það bitna á Eddie! Þar sem hún hafði ekki viljað viðurkenna fyrir sjálfri sér, að hún væri haldin niðurlægjandi og ástæðulausri afbrýðisemi, hafði hún notað Eddie sem tákn- mynd af föður sínum og látið allt bitna á honum. „Eddie“, sagði hún alvarlega, „ég verð að biðja þig afsökunar“. Það var kvenlegur hefðar- bragur yfir henni, sem gerði hana ennþá fallegri en hún var. Eddie tók brosandi utan um hana, og þannig gengu þau inn í samkomusalinn. HEIMILISRITIÐ 39
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.