Heimilisritið - 01.04.1955, Side 24

frá landinu helga mörgum öld-
um eftir dauða þeirra, og sömu-
leiðis blóð Krists og mjólk
Maríu.
Forhertir klerkar í landinu
helga höfðu feikna sölu á af-
skornum nöglum af eigin tám,
sem þeir seldu pílagrímum þeim,
er árlega komu til Palestínu,
sem neglur af látnum dýrling-
um. Óvenjulega mikið framboð
var á nöglum af Sankti-Pétri,
og ótrúleg fim fluttust til Ev-
rópu af þeirri vöru.
Klaustur eitt í Jerúsalem
komst jafnvel svo langt að bjóða
hinum trúgjörnu fingur af heil-
ögum anda, og annað klaustur
átti eina fjöður sömu ættar.
Mikil samkeppni átti sér stað
milli klaustra og kirkna um að
eiga hina eftirsóttustu og kröft-
ugustu helgigripi. Samkeppni
þessi var sumpart fjárhagslegs
eðlis, þar eð hinir sjúku, sem
fengu bata, borguðu kirkjunni
fyrir sig, og runnu stundum
saman mikil auðæfi af slíkum
gjöfum.
Á tólftu öld voru geymdar í
skríni Kölnardómkirkju höfuð-
kúpur hinna þriggja vitringa
Austurlanda, sem færðu Jesú-
barninu gjafir. Á móti þessu
tefldi St. Gereonkirkjan helgum
dómum heilags Gereons og allra
píslarvættisfélaga hans.
Samkeppnin breiddist nú út,
og heilum kirkjugarði var rótað
upp til þess að þekja veggi
klausturs heilagrar Úrsúlu með
beinum hennar og hinna ellefu
þúsund meypíslarvotta. Sú stað-
reynd, að f jölmörg beina þessara
voru tvímælalaust karlmanns-
bein, hafði ekki minnstu áhrif á
lækningamátt þeirra.
Sjúklingarnir trúðu því. að
þessir helgu dómar væru ósvikn-
ir og gæddir yfirnáttúrlegum
lækningakrafti. Ef um bata var
að ræða, átti hann að sjálfsögðu
upptök sín 1 hugskoti sjúkling-
anna sjálfra, eins og allar aðr-
ar trúarlækningar.
Nú á dögum eru hin frægustu
lækningaskrín í Lourdes í Frakk-
landi (sem er mjög vel lýst í
skáldsögu Zola, Lourdes) og
skHn heilagrar Önnu de Beaupré
1 Kanada. Helgidómar og skrín
hafa sama lækningamátt nú eins
og á miðöldum. Nútímalæknar
hafa jafnvel sent suma af sjúk-
lingum sínum til að leita sér
lækninga á slíkum stöðum.
Allir sjúkdómar, sem stafa af
móðursýki eða þunglyndi, hafa
möguleika á að læknast með þess
háttar aðferðum. Jafnvel fólk,
sem þjáist af ólæknandi sjúk-
dómum, hressist í bili við þær
vonir, sem því glæðast við slík-
ar ráðstafanir.
22
HEIMILISRITIÐ