Heimilisritið - 01.04.1955, Blaðsíða 28

kökur handa þér og setið við ar-
ininn á kvöldin og sagt þér frá
hvaða iolk ég hitti í búðunum á
daginn og hvað það segir. En ég
get ekki búið til mat, Mike.
Kannske brenna kökurnar hjá
mér til að' byrja með. Gerir það
nokkuð til?
— Ekki vitund, elskan. Þetta
hljómar eins og æfintýri, þegar
þú segir það, en ég get ekki boð-
ið þér upp á neitt ríkidæmi. Ég
hef varla til hnífs og skeiðar.
— Til hnífs og skeiðar? Hvað
er það? Það er bara orðtak.
— Það táknar að við' verðum
að lifa á lofti og ást þegar við
erum gift.
— Og handfylli af draumum.
það er meir en nóg, svaraði hún
og ljómaði af tilhlökkun.
Mike ók liægt fram hjá skóg-
inum og áfram í átt til þorpsins.
Eg hafði ekki einu sinni efni á
að fara með henni í brúðkaups-
ferð, hugsað'i hann biturt. Við
vorum sárfátæk, en henni stóð
á sama. Ég lofaði henni öllu
fögru í framtíðinni, bifreið, dýr-
indis kjólum, húsi. .. . Fögur lof-
orð sem ég hafði hugsað mér að
efna . . .
Loks kom hann að gamla,
hrörlega garðhliðinu heim að'
„Be]levue“. Málningin var dott-
in af veðruðum lnisveggjunmn,
en húsið bar enn svip horfinnar
tignar. Það hafði eitt sinn verið
höfðingjasetur og orðið að hlíta
sömu örlögum sem svo mörg
önnur gömul hús, það hafði ver-
ið leigt út handa fátækum fjöl-
skyldum.
Hann hikaði við franian við
forstofudyrnar. Svo stakk hann
lyklinum festulega í skrána,
opnaði og gekk inn. Hann gekk
rakleitt upp á efstu hæð og opn-
aði dyr að þaklágri stofu. Utan
við gluggann voru litlar svalir
sem eitt sinn höfðu komið Lilly
til að hrópa upp af fögnuði.
— Hvílíkur munað'ur — hér
úti getum við snætt morgunverð
á sumrin, hrópaði hún og klapp-
aði saman lófunum af gleði.
— Elskan mín, þær eru ekki
nógu stórar.
— Jú, jú, við getum haft te-
bakkann á hnjánum. Og líttu á
útsýnið. Mér finnst við liafa
verið sérstaklega heppin.
— Heppin? Bíddu þangað til
þú sérð eldhúsið. Það er lítið og
dimmt eins og skápur.
— Þú ert bölsýnismaður. Lilly
hafði svipazt um í eldhúsinu. —
Hér þarf bara að mála og setja
upp hvít gluggatjöld með rauð-
um deplum. Eg hef alltaf óskað'
mér eldhúss með hvít- og rauð-
doppóttum gluggatjöldum.
Hann mundi þessar setningar
eins og þær hefðu verið sagðar
26
HEIMILISRITIÐ