Heimilisritið - 01.04.1955, Blaðsíða 52

EN það var maður, sem ekki
unni Brodstreet neinna lofsyrða.
Hann stóð í myrku skoti fyrir
utan íþróttahöllina og skaut
fyrrverandi Evrópumeistarann
tvisvar gegnum brjóstið. Hnefa-
leikarinn hneig dauður niður.
Morðinginn hafði staðið þétt við
Brodstreet þegar hann skaut, því
það var púðurblettur á regnkáp-
unni hans.
— Morðinginn hefur verið
sannfærður um að keppnin var
svindill, það er augljóst, sagði
Charles við Jack Lint. — En það
er tvennt, sem ég skil ekki fylli-
lega. Viltu fylgja mér heim til
Sammy Torrants? Mig langar til
að spjalla við hann.
Þeir hittu næturklúbbseigand-
ann í litlu bakherbergi í einum
næturklúbbnum. Nú var hann
klæddur í fjólublá kjólföt og
perlugráa skyrtu.
— Ég hef heyrt yðar getið,
sagði hann og brosti vingjarn-
lega til Charles um leið og hann
þrýsti hönd hans.
— Hvað greidduð þér Bród-
street mikið fé fyrir að bíða ósig-
ur í gærkvöldi? spurði Charles.
Torrant fitlaði við stórgert nef
sitt.
— Herra Charles, sagði hann
með semingi. — Vitið þér hvers
vegna nefið á mér er svona fal-
lega lagað? Það er vegna þess
að ég sting því ekki í einkamál
annarra.
— Hægan nú. Þér höfðuð
meira að segja ákveðið 1 hvaða
lotu Brodstreet ætti að falla. Ég
sá yður rétta fjóra fingur.
— Þér hafið alltof skörp augu.
— Og þér eruð of nærsýnn.
Lögreglan er að leita að morð-
ingja. Ef að þér hafið skipað
Brodstreet að tapa fyrir Smith
— og hann fór eftir skipun yðar
— hvers vegna skylduð þér þá
myrða hann? Þar liggur sönn-
unin fyrir sakleysi yðar, Tor-
rant! Það er bara eitt við þetta
mál sem er dálítið skrýtið. Ef
þér veðjuðuð á Kid Smith hlaut
yður að vera mjög umhugað að
sem flestir veðjuðu á Brodstreet.
En vegna þess orðróms, sem
gekk um að Brodstreet myndi
tapa, jöfnuðust veðmálin fljót-
lega. Hver kom þessum orðrómi
af stað?
Torrant kreppti feitan hnef-
ann, og það lék enginn vafi á ein-
lægni hans þegar hann hrópaði:
— Ég vildi óska að ég vissi
hvaða fábjáni það var, sem ekki
gat haldið sér saman. Ég þori að
veðja að það var enginn af mín-
um mönnum.
— Það var kannske ekki eins
heimskulegt og það virðist í
fljótu bragði, svaraði Charles. —
Það kann að hafa verið gert í
50
HEIMILISRITIÐ