Heimilisritið - 01.09.1957, Blaðsíða 24

Heimilisritið - 01.09.1957, Blaðsíða 24
að, sem var að vekja þessar undarlegu þrár og hvatir, sem voru eins og logandi eldtungur í brjósti mér. Mestan liluta dagsins vorum við á ströndini. Við fórum aftur að synda, og ég skvetti á Dick, en allt var breytt. Eitthvað nýtt hafði komið inn í tilveru mína og það sem eftir var dagsins hvíldi það eins og skuggi yfir öllu, sem ég gerði. Eg varð fegin, þegar við héldum heimleiðis. Mig langaði að ver.i ein með nýju hugsanirnar nnnar. Við gengurn eftir veginum heim á leið og þegar við komum að beygju nokkurri leit ég upp, þegar Dick heilsaði pilti, sem kom eftir stíg gegnum pílviðar- trén. „Sæll, Bender.“ Jim Bender gerði ekki annað en að veifa hendinni í kveðju- skyni. Hann var undarlegur náungi ef dæma skyldi eftir því litla, sem ég hafði um hann heyrt. Hann var eldri en hinir strákarnir, tuttugu ára, og hann hafði eiginlega ekki gert neitt síðan hann lauk við mennta- skóla. Það hafði verið mikið um hann talað. Hann var álitinn mikið úti á lífinu; stelpurnar, sem hann var með, voru þær sömu, sem brostu tilleiðanlega til strákanna, þegar þær mættu þeim á götu; stelpurnar, sem alltaf voru á „rúntinum“ og heyrðust flissa í aftursætum bifreiða. Hann átti enga kunn- inga, var dularfullur og frá- hrindandi. I dag leit ég á hann með nýjum áhuga og þóttist sjá í honum eitthvað skylt tilíinn- ingum, sem bærst höfðu með mér, þegar ég lá á ströndinni. Augu hans beindust eins og af tilviljun af Dick á mig, en um leið og þau mættu mínum fann ég titring fara um mig. Eg leit undan en ekki fyrr en ég hafði séð hana brosa. Eg fann augna- ráð hans hvíla á öxlum mínum, á bakinu á mér og ég neyddi mig til að líta ekki við, en þegar við Dick vorum komin fyrir beygjuna leit ég einu sinni við. Jim stóð þarna ennþá og horfði á eftir okkur. Hann glotti þegar ég snéri mér við og ég fann, að ég roðnaði. Dick lét móðan mása og ég var því fegin að þurfa ekki að svara, að ég gat þótzt vera að hlusta. Það sem eftir var heim- leiðarinnar sá ég Jim Bender fyrir mér. I augum lians hafði falist áskorun eins og hann á þessu augabragði hefði skyggnst inn í hug minn og skilið. Daginn eftir fór ég ein til strandarinnar. Ég var í sund- bolnum og' hélt á poka með 22 HEIIVUIISRITIÐ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.