Heimilisritið - 01.09.1957, Blaðsíða 34

Heimilisritið - 01.09.1957, Blaðsíða 34
sem ekki vildu i'æðast. „Mér þykir það leitt, sem kom fyrir í gær,“ sagði hann loks. „Hvað áttu við?“ „A ströndinni,“ sagði hann. „Þegar þú lagðir höi'uðið á öxl- ina á mér.“ „Það var ekkert ineð það, Dick,“ sagði ég. „Eg veit það, en það kom svo undarleg tilfinning yfir mig. Mig langaði til að hafa það þar. Mig langaði til að taka utan um þig'. Mig langaði til að elska þig. Mér hefur aldrei liðið þannig áður og ég kunni ekki við það. Ég var hræddur við tilfinningar mínar.“ Ég leit á hann með nýrri virðingu. Hann tók þéttar um hendur mínar yfir hliðið. „Ég — ég elska þig Kay,“ sagði hann. Mér hlýnaði um hjartaræt- urnaf eins og hreinskilin og við- kvæmnin lægði ofsann. „Ég elska þig líka, Dick,“ sagði ég. Hann tók utan um mig yfir hliðið, ég sneri andlitinu að hon- um og hann kyssti mig. Ég fann fyrir hliðinu á milli okkar en ég vissi, að það hafði ekkert að segja. Þegar Dick var annars vegar þurfti ég ekki á hliðinu að halda. Ég gat kysst hann og villtar, dásamlegar tilfinningar fóru um mig, en ég vissi, að þó hliðið væri þarna skipti það engu máli. Hann var vitrari en ég . Hann hafði metið og vegið sínar hvatir en ég aftur á móti tekið þroskanum eins og villt, skynlaus skepna. Við höfðum bæði lært. Ég endurgalt koss hans og gat haft hemil á þránni í brjósti mér. Því hún var annað og meira en eðlishvöt. Hún var hvísluð orð, handarbönd, blíða og ást og að lokum blómum stráður brúðarbekkur, gullhringur og heilög loforð. Þar yrði orgelspil og brosandi andlit. Þáð myndi loga ljós í hvelfingunni, þegar haldið yrði á brott. Og hægt yrði að skynja að þetta væri hin sanna byrjun, upphaf sköpunar- innar og gengið yrði öruggum skrefum inn í þá alsælu, sem væri maklega verðskulduð. * DÝRT AÐ VERA SVER Það er ekki löglegt að vera of sver, var mðurstaðan í merkilegum réttarhöld- um, þar sem hjón nokkur voru dæmd til skaðabóta fyrir tjón á hóteli. Þetta skeði í Cannes í Frakklandi. — Hjúin höfðu eyðilagt tvíbreitt rúm í herbergi sínu á hótelinu og það var kannske ekki svo merkilegt. Hann var 160 kg að þyngd og hún 150 kg. # 32 HEIMILISRITIÐ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.