Heimilisritið - 01.09.1957, Blaðsíða 26

runnin og gat ekki staðið á
fætur. Ég liorfði á löðrandi
vatnið og beið þess að Jim skyti
upp kollinum. Að lokum kom
hann upp á yfirborðið til þess
að draga andann. Hann tók
sundtökin hraustlega og þaut
áfram eins og pílu væri skotið
og hvarf í djúpið. Ég vissi, að
hann myndi koma upp á ný
blautur og gljáandi, hrista vatn-
ið úr augunum og sjá mig. Ég
beið í ofvæni.
Hann stóð upp, kastaði höfð-
inu aftur á bak og strauk
bleytuna úr hárinu með hönd-
unmn og kom auga á mig. Þá
brosti hann, lét hendurnar síga
niður með hliðunum, gekk upp
úr vatninu og eftir ströndinni í
áttina til mín og tók upp hand-
klæðið sitt og buxurnar í leið-
inni.
„Sæl,“ sagði hann. Hann
þurrkaði sér á handklæðinu,
stóð fyrir frainan mig og fór
sér að engu óðslega. Þegar því
'var lokið settist hann við hlið-
ina á mér og leitaði í buxunum
þar til hann gróf upp sígarettu-
pakka.
„Sígarettu?“
Hann rétti pakkann að mér
og ég uppgötvaði, að ég liafði
ekki sagt neitt x'ið liann enn,
að í liinni heimskulegu draum-
sýn, sem ég hafði séð í anda
kvöldið áður, hafði ég gert mér
í hugarlund, að hann myndi
strax þrífa mig í faðminn. Ég
reyndi að hafa vald yfir rödd-
inni, þegar ég sagði, „já“, og
])áði sígarettuna.
Hann kveikti í fyrir mig og
hönd hans, sem hélt um eld-
spýtuna kom við íingurna á mér
Við snertinguna fór titringur
um mig, sem ég reyndi að leyna,
og ég sogaði reykinn djúpt að
mér. Ég var ekki vön reyking-
um og hóstaði.
Hann brosti við mér og í
augum hans sá ég þroskann,
sem var ekki í augum Dicks eða
hinna strákanna og það kom
notalega við mig. A vissan hátt
gerðu fimm ár mikinn mismun
milli okkar. Hann var maður
kominn af gelgjuskeiði og til-
lieyrði að mínu áliti hinum vitru
og reyndu.
Hann blés reyknum letilega
frá sér. „Ég hélt ekki, að neinn
myndi finna felustaðinn minn,“
sagði hann. „Hvers vegna
komstu hingað?“
Það var glettni í rómnum,
öryggi, sem gaf til kynna, að
hann gerði sér fulla grein fyrir
því, sem fólgið hafði verið í
leiftursnöggu augnatillitunum,
sem við höfðum skipzt á
deginum áður. Ég hafði það á
tilfinningunni, að hann væri að
24
HEIMILISRITIÐ