Heimilisritið - 01.09.1957, Blaðsíða 55

var ólýsanlega spennt. Hann
gekk yfir að borðinu til hennar
og þau tóku tal saman. Auð-
vitað sagði hún honum draum
sinn, og hún tók eftir því, að
hann var nákvæmlega eins
klæddur og kvöldið áður.
„I gærkvöldi!“ sagði hann,
eins og hann læsi hugsanir
hennar. „I gærkvöldi var ég á
gangi í trjálundi skannnt frá
heimili nn'nu, en ég var einn.
Það var úti við strönd, en í
morgun kom ég fljúgandi hing-
að til Vínar.“
Stúlkan og draumamaður
hennar gengu nýlega í hjóna-
band. Hvorugt þeirra hefur
reynt að finna neina sérstaka
skýringu á draumnum. En
hveitibrauðsdagana fóru þau
margar gönguferðir um trjá-
lundinn!
UM áratuga bil hafa vísinda-
menn reynt að ráða gátuna um
drauma og leyndardóma þeirra.
Það er stutt síðan að ensk kona
tilkynnti að hún hefði komið á
fót sérstakri Draumastofnun.
Hún segir, að draumar geti oft
verið bezti leiðarvísirinn að
hamingjusömu hjónabandi. En
hún bendir á það, að flest fólk
eigi í erfiðleikum við að ráða
drauma sína.
Það hafa komið fram margar
kenningar um það, hvei-s vegna
menn dreymir, og sérfræðingar
eru þar ekki á einu máli. Til
forna voru draumar kallaðir
sýnir og það er ekkert efamál,
að margt sjá menn í draumi.
Það eru sagðar margar ótrú-
legar en sannar sögur af draum-
um fólks. Stundum hefur tekizt
að leysa flóknustu vandamál í
draumi. Það kom fyrir ekki alls
fyrir löngu, að vísindamaður
einn hafði gefizt algjörlega upp
við að leysa þraut um kjarn-
orkumál. Hann dreymdi að
hann væri staddur á dansleik í
stórum danssal. Þegar hann
vaknaði, hugsaði hann málið
nánar, og komst að þeirri niður-
stöðu, að skiptingar dansfólks-
ins á gólfinu höfðu gefið honum
lausnina á samsetningu þess
efnis, sem hann var að glíma
við.
Þess er ekki ósjaldan getið,
að menn hafi séð ýmsa atburði
fyrir og fengið aðvaranir í
draumi. Það kom fyrir konu
eina í Suessex í Englandi, að
hana dreymdi tvisvar, að hún
hefði sofnað með ungbarn sitt
í faðminum og að barnið væri
að kafna.
„Nótt eina dreymdi mig
þennan draum svo berlega, að
ég vaknaði skyndilega og sá þá,
að eldtungur læstu sig um her-
HEIMILISRITIÐ
53