Fréttatíminn


Fréttatíminn - 13.01.2012, Blaðsíða 26

Fréttatíminn - 13.01.2012, Blaðsíða 26
Þ etta er í raun og veru fram-hald enda liggur þetta svolítið saman. Í fyrstu bókinni kynnti ég þessa hugmyndafræði og sjö skref til velsældar. Í þessari bók vinn ég úr þessu og legg aðaláherslu á það sem við köllum næringarsálfræði,“ seg- ir Guðni Gunnarsson lífsráðgjafi. Hann er að tala um nýju bók sína sem heitir Máttur athyglinnar – bók sem er fram- hald rómaðrar bókar sem Guðni sendi frá sér og heitir Máttur viljans. Og það vantar ekkert uppá að blaðamaðurinn, sem hefur í gegnum tíðina iðkað þá óhollu lífshætti sem blaðamennskunni fylgir, sé með bísperrt eyrun. Hann leitar færis, að halda í ósiðina, en Guðni er fastur fyrir. Fitandi fólk Guðni gengur út frá því að allt sem fólk lætur ofan í sig hafi áhrif, ýmist góð eða slæm. „Við verðum að skilja að allt er orka sem við ráðstöfum viljandi eða óviljandi. Það er til dæmis ekki til neitt sem heitir óhollur matur heldur bara fólk sem er annað hvort hliðhollt sér eða ekki.“ Guðni hafnar hugmyndinni um að til sé fitandi matur en hins vegar sé til „fitandi fólk og fólk sem notar mat til að refsa sér.“ Hann segir bókina gefa fólki tækifæri til þess að brjótast úr viðjum vanans með æfingum, fastri umgjörð og verk- efnum sem ganga meðal annars út á að fylgjast með mataræði og neysluvenj- um. „Þessi vani er í raun og veru bara fjarvera og þegar maður er fjarverandi þá er maður ekki ábyrgur og bókin hjálpar fólki að finna út hvað það notar til þess að ala á fjarveru sinni eða þeim skorti sem það er háð.“ Guðni segir þau skref sem hann kynnir til sögunnar vissulega vera skyld 12 sporum AA-samtakanna. „Í skrefi númer tvö tökum við ábyrgð og hrein- lega fyrirgefum okkur framferðið og með því að fyrirgefa sjálfum sér mætir maður inn í augnablikið og getur öðlast mátt. Vegna þess að þú ert orka þá getur þú ekki ráðstafað orkunni viljandi nema með því að taka ábyrgð á henni. Þangað til við tökum ábyrgð erum við í raun og veru bara óviljandi. Við erum alltaf að skapa og þar sem allt er orsök eða afleiðing þá berum við alltaf ábyrgð á tilvist okkar og ef þú ert viljandi þá hefur þú vit. Ef þú ert óviljandi þá ertu bara slys.“ Að fá heimild hjá sjálfum sér Vissulega nokkuð sem vert er að velta fyrir sér og taka viljandi alvarlega. Guðni birtir í bókinni matseðil vansæld- ar en á honum eru meðal annars gos- drykkir, sælgæti, kaffi, áfengi, unnin kjötvara, orkudrykkir, skyndibitamatur og flestar mjólkurvörur. Allt hlutir sem fólk er umkringt alla daga og freista. Blaðamaðurinn leitar undankomuleiða en þegar Guðni er spurður hvort það sé í raun og veru ekki sjálfsagt að fólki fallist hendur yfir lista hans og játi sig sigrað gefur hann ekkert eftir: „Af hverju fallast þér hendur? Af hverju öðlastu ekki mátt? Og skilur. Þú myndir ekki setja ónýta olíu á bílinn þinn. Eða steinolíu á bensínbíl. Þetta er vani og það er skorturinn sem vælir þegar hann fær ekki beinið sitt. Allar breytingar eru erfiðar fyrir egóið en ekki fyrir hjartað. Bókin hjálpar til við þetta og er eins og göngugrind fyrir okkur á meðan við erum að öðlast mátt til þess að standa á eigin fótum. Þessi bók gengur út á að þú getur allt ef þú leyfir þér það. Þú verður að öðlast heimild hjá sjálfum þér til þess að vera í velsæld. Þess vegna verður maður að vinna sig í gegnum skrefin. Það eru engar skyndilausnir og það hafa aldrei verið skyndilausnir. Þetta er markviss lausn.“ Fíkn er fjarvera Fólk tengir iðulega óstjórnlega löngun í mat eða drykk við fíkn en Guðni hefur sínar hugmyndir um rót þess vanda. „Þetta er ekki fíkn í sykur og koffein heldur fíkn í fjarveru og við gerum hvað sem er til þess að öðlast þá fjarveru og erum þá upptekin af því að vera ekki neitt.“ Guðni gerir ekki greinarmun á áfengi og mat í þessu sambandi. „Matur er náttúrlega stærsta fjarveran. Það er ekkert sem við notum eins skipulega eins og mat en það er enginn munur á því að hella sig fullan eða úða í sig sælgæti. Freistingarnar alls staðar en þú þaft ekki að vera einbeittur í þess- ari vinnu en þú þarft að vera vakandi. Og þú þarft líka að vilja vera vakandi og vilja vera í velsæld. Ef maður er bara fjarverandi slys þá getur maður ekki verið í velsæld vegna þess að þá er maður alltaf að reka sig á.Við sem viljum vita það erum meðvituð um að flest þau matvæli sem eru hér í búðum og á borðum eru eyðilögð og rúin allri næringu.“ Innistæðulaus áramótaheit Áramótin eru tímamót sem fólk reynir oft að nota til þess að gera róttækar breytingar á lífstíl sínum og neysluvenj- um. Allur gangur er á því hvernig fólki gengur að standa við heit sín en Guðni bendir á að ekki sé nóg að lofa sér ein- hverju hátíðlega. Hugur verður að fylgja máli. „Ef fólk vill nýta sér þessa bók þá Göngugrind til betra lífs Lífsráðgjafinn Guðni Gunnarsson er einna þekktastur fyrir Rope Yoga-kerfi sitt sem hann hannaði þegar hann starfaði í Bandaríkjunum. Á þeim áratugum sem hann hefur starfað við að beina fólki inn á heilbrigðari brautir hefur hann viðað að sér reynslu og þekkingu sem hann kýs að miðla áfram með bókum. Fyrir ári síðan sendi hann frá sér bókina Máttur viljans og fylgir henni nú eftir með Mætti athyglinnar þar sem hann vinnur markvisst úr hugmyndafræði fyrri bókar. Hann segir nýju bókina gera þá kröfu til lesandans að hann fari fullur athygli í gegnum þau spor til vitundar og sé virkur í vinnu sinni. Hann segir bókina til dæmis geta reynst góður stuðningur þeim sem berjast nú við að standa við áramótaheit sín. Guðni tók Þórarin Þórarins- son á beinið og reyndi að beina honum á rétta braut. Guðni Gunnarsson fylgir nú bók sinni Máttur viljans eftir með Mætti athyglinnar þar sem hann kennir fólki að taka ábyrgð á neysluvenjum sínum og öðlast þannig velsæld. gæti það ekki fengið betri stuðning við áramótaheitin svokölluðu. Ef þú vilt gera breytingar á tilvist þinni og lífi þínu þá er þessi bók það besta sem ég hef séð. Auðvitað er ég að tala fyrir mína hönd en það er ekki ónýtt að fá upp í hendurnar verkfæri sem styður við þig í fimmtíu daga á meðan þú ert að brölta inn í nýja tilvist. Þegar það er engin innistæða, engin heimild, þá er ekkert óeðlilegt að fólk koxi vegna þess að það veit ekkert hvert það er að fara. Það gleymist alltaf í umræðunni að orðið agi þýðir að segja satt. Þegar maður kann ekki að segja satt þá er maður fljótsvikinn. Þessi fræði ganga meira og minna út á það að maður verður í raun og veru að öðlast heimild hjá sjálfum sér sem byggist á hegðun manns og framferði. Vegna þess að við verðum að vinna okkur í álit hjá sjálfum okkur og verða traustsins verð til þess að við getum treyst okkur.“ Að þola ekki eigin návist Annar augljós vandi sem blasir við nútímamanneskjunni þegar hún ætlar að taka sig taki er tímaskortur en Guðni tekur ekkert mark á slíkum fyrirslætti. „Hvert ertu að flýta þér? Ertu ekki bara að flýta þér í burtu? Frá sjálfum þér og frá augnablikinu og upplifuninni? Við erum búin að samvenja okkur á það að þola ekki við í eigin návist. Þessi tilhneiging kemur mest úr því sem við köllum markaðs- setning nútímans. Það er búið að selja okkur þá hugmynd að við séum ekki nógu góð. Það er tækifæri til að sjá við þessu bulli og láta ekki blekkja okkur. Flestir sem ég spyr hvort þeir hlakki ekki til að verða öðruvísi er svarið alltaf já. Þá er það yfirlýsing um að við viljum ekki vera eins og við erum. Þegar maður er svangur verður mað- ur líka að velta fyrir sér hvort maður sé svangur í huganum eða maganum. Ef maður er svangur í huganum þá er maður í stöðugum skorti og það er ekki hægt að fylla svengd hugans.“ Þórarinn Þórarinsson toti@frettatiminn.is Að taka ábyrgð Við tökum ábyrgð á þeirri orku sem við höfum unnið úr eigin orku- veri. Þegar við vökvum blómið okk- ar, nærum okkur í vit- und, öndum og tyggjum verðum við að kjarn- orkuveri. Munurinn á orkuveri og kjarn- orkuveri er vitundin. ... ég vil geta elskað allt sem fer upp í mig. Ég vil vera í ástarleik með næringunni – alla daga, alltaf. 26 viðtal Helgin 13.-15. janúar 2012
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Fréttatíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttatíminn
https://timarit.is/publication/944

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.