Fréttatíminn - 27.04.2012, Blaðsíða 30

ur maður inn í heilaga orku. Þar
fór ég í jóga í tvær klukkustundir
á hverjum einasta degi og í heilun
á hverjum degi. Ég notaði tímann
í að koma jafnvægi á líkamann. Ég
ákvað að ég þyrfti að hreinsa hann
algjörlega; út frá mataræðinu og
koma jafnvægi á sýrustigið. Það var
langt yfir eðlilegum mörkum. Og
ég þurfti að hreinsa huga og sál,
því allt er þetta ein samhangandi
heild.“
Hólmfríður hafði dregið að fara
til læknis í nokkra mánuði áður en
hún greindist. „Ég var búin að finna
fyrir ójafnvægi, þreytu, orkuleysi
og ýmsu sem var mér ekki eðlis-
lægt. Ég taldi mig vita af þessu
meini,“ segir hún. „Svo loksins fór
ég og því kom niðurstaðan mér
ekki á óvart. Viku seinna fór ég í
ómun sem staðfesti að þetta var
alvöru. Og auðvitað bregður manni
og fær sjokk en ég upplifði þetta á
svolítið sérkennilegan hátt. Ég upp-
lifði þetta sem verkefni sem ég bæri
ábyrgð á. Ekki ósvipað eins og ef
maður væri með veikt barn í fang-
inu: Nú ert það þú sem berð ábyrgð
á þessu veika barni. Það þarf hvorki
að vera erfitt eða leiðinlegt. Það
þarf bara að taka af alvöru á málinu
og af ábyrgð.“
Tók mánuði í að útiloka ótta
Hún fann til ótta. „Þess vegna
þurfti ég að loka á hann. Og ég
lagði mjög mikla vinnu – margra
mánaða – í það að eyða óttanum.
Það er óskaplega auðvelt að toga
mann inn í ótta og dramatík. Óttinn
getur hreinlega drepið fólk. Hann
er bráðdrepandi. Ég skynjaði það
mjög sterkt að ég þyrfti að eyða
honum. Ég fann rosalegan ótta
gagnvart heilbrigðiskerfinu og því
að það ætlaði að keyra mig ein-
hverja ákveðna leið. Það eru alltaf
ákveðnir einstaklingar sem draga
þig inn í óttann og dramatíkina og
næra bæði sjálfa sig og mann sjálf-
an á óttanum. Ég þurfti að útiloka
ákveðið fólk. Ég þurfti að útiloka
ákveðnar aðstæður,“ segir Hólm-
fríður þegar hún fer yfir fyrstu
mánuði baráttunnar við brjósta-
krabbameinið.
„Ég vildi til dæmis ekki hitta
lækninn inni á spítalanum, því þar
fannst ég að ég væri komin inn
í eitthvert óttaumhverfi,“ segir
Hólmfríður sem náði að bægja ótt-
anum frá. Það tók ekki styttri tíma
að vinna á streitunni.
„Já, ég fór í veikindafrí strax og
ég greindist. Ég byrjaði í veikinda-
fríinu á Indlandi og var svo í fríi
fram í ágúst. Ég þurfti að glíma
við streitu og þurfti að losa mig út
úr henni og streitumynstrinu sem
Ég trúi því að
á nákvæmlega
sama hátt og þetta
krabbamein er
langan, langan tíma
að þróast þá tekur
það líka langan tíma
að ganga til baka.
Og ég trúi ekki
á þær lækningar
sem skera, gefa lyf,
geisla, bæla þetta
allt saman niður og
svo er það búið. Ég
trúi því ekki.
„Nýleg grein í virtu læknablaði greinir frá því að
flestir sem deyja af krabbameini deyja af aukaverk-
unum af meðferðinni sjálfri sem notuð er til þess að
lækna. Það eru fylgikvillar meðferðarinnar sem valda
mesta tjóninu,“ segir Hallgrímur Magnússon læknir,
á Heilsugæslustöðinni í Hveragerði. Hann hefur að-
stoðað Hólmfríði Árnadóttur við að ná bata af brjósta-
krabbameini.
„Þú býrð til þitt krabbamein sjálf/ur í þínum eigin
líkama. Það kemur ekki fljúgandi og tekur sér ból-
festu í líkama þínum. Það er rangur hugsunarháttur.
Allt í þessu lífi hefur sínar orsakir og afleiðingar.“
Hallgrímur hefur verið umdeildur í gegnum tíðina.
Hann er einn leiðtoga óhefðbundinna lækninga en
hefur jafnframt á stundum verið þyrnir í augum
læknayfirvalda.
„Þegar að líkaminn veikist á tá eða haus er allur
líkaminn veikur. Það þýðir ekki að meðhöndla þann
litla blett heldur líkamann sem heild. Við erum jú
andi, sál og líkami,“ segir hann.
Nútímalæknisfræði er háð tækninni og margir
halda að allt sé unnið með því að nota hana,“ segir
Hallgrímur. „Eins og einn Bandaríkjaforsetinn sagði
fyrir 20 til 30 árum. Enginn maður ætti að fara í
krabbameinsmeðferð, því það að brenna, eitra og
skera getur ekki verið mannleg læknisfræði,“ segir
 NútímalækNiNgar Nútímalegar eða afturhvarf til fortíðar?
Fylgikvillar leiða oft til dauða
Hallgrímur Magnússon læknir segir frá óhefðbundnum lækningum.
Hallgrímur Magnússon læknir á stofu sinni á Heilsugæslunni
í Hveragerði. Mynd/Hari
hann. „Geislar gera ekki annað
en að brenna, svo er meinið skor-
ið og lyfin mörg hver það eitruð
að þau væru ekki notuð í stríði.
Við Hólmfríður vinnum hins
vegar í að auka lífskraftinn hjá
henni, hjálpa henni að hreinsa
líkamann.“
Hallgrímur heldur því fram
að skorti líkamann eitthvað
verði eitrun. „Ef þig skortir
vítamín, steinefni eða lífskraft
safnast upp eitur hinum megin
við línuna og líkaminn verður
súr. Sagt var á tímum Móses að
gallsýrurn ar væru í raun sverð
dauðans – þeir gengu svo langt.“
Hallgrímur segir að það taki
krabbamein mörg, mörg ár að
myndast. „Mjög erfitt er þó að
mæla hvort líkaminn er súr.“
Langbest sé að sjá það á augun-
um. „Augun eru spegill að þessu
leyti. Við getum séð í blámanum
í augunum hvort hann sé hvítur,
götóttur og hversu djúpt líkam-
inn er sokkinn.“
Hallgrímur segir að alltaf sé
hægt að snúa þróuninni við en
þá þurfi að hjálpa fólki að ná
viðsnúningnum. Mjög margar
virtar erlendar heilsusjúkra-
stofnanir vinni að því. Víða um
veröld sé fólk að fást við þessa
sömu hluti. „Það er fólk að ná
frábærum árangri án geisla og
lyfja á klínikum í Bandaríkjum
og Evrópu.“
Hallgrímur segir að sjálfsögðu
svo margt sem spili inn og ekki
hægt að telja það upp hér. Til
að mynda skipti hugarfarið afar
miklu. „Hugsanir skiptir máli.
Þær eru sterkari en orð eða
vopn.“ Þá þurfi líkaminn kalíum.
Vanti það geti blóðið kalkað.
Öndun þurfi að vera rétt. Um-
hirða húðarinnar skipti miklu
og að gefa líkamanum hvíld frá
áti svo lifrin fái tóm til að vinna;
best frá fimm eða sex á kvöldin.
„Það er stöðugt búið að fræða
okkur á því að éta, drekka og
skemmta sér og koma svo til
kerfisins þegar eitthvað klikkar.
Þá er ekki kerfið í stakk búið
til að hjálpa okkur,“ segir Hall-
grímur sem hefur hjálpað fólki í
baráttunni við krabbamein í yfir
tuttugu ár. -gag
30 viðtal Helgin 27.-29. apríl 2012