Fréttatíminn - 01.06.2012, Blaðsíða 28

Krumma

Gylfaflöt 7,
112 Reykjavík
587-8700
www.krumma.is
Þroskandi og fallegar vörur
fyrir flotta krakka.
LikeAbike: 34.950
19.900
Standur: 19.950
17.900
18.900
52.290
139.800
vikur að hæna hana að mér, hún var eins og
villidýr. En það tókst að lokum og ég kom
henni í læknisskoðun. Þá kom í ljós að hún
var komin sex mánuði á leið.“
Ákveðin í að rétta sig við
Ásthildur segir að hvorugt þeirra hafi verið
í teljanlegri neyslu á þessum tíma. „Þau
voru mjög ákveðin í því að takast að rétta
sig við og langaði að fara að lifa eðlilegu
lífi. Svo fengum við þær fréttir að Júlli
þyrfti að fara í fangelsi til að afplána dóm.
Það átti allt í einu að rífa hann upp úr þessu
umhverfi og stinga honum inn, hún komin
á steypirinn. Ég reyndi að berjast fyrir
því að hann fengi að minnsta kosti frest
framyfir jól því ég óttaðist að allar þeirra
fyrirætlanir færu í rúst ef hann þyrfti að
yfirgefa ófríska konu sína til þess að fara
í fangelsi. Ég gerði allt sem ég gat og bað
meira að segja forsetann að náða hann og
ég veit ekki hvað.“
En allt kom fyrir ekki. Júlíus hóf af-
plánun í desember. „Sonur þeirra fædd-
ist í mars og hann fékk ekki einu sinni að
vera viðstaddur fæðinguna. Hann fékk
aldrei leyfi til að koma og sjá hann alla þá
mánuði sem hann sat inni og fékk því ekki
að líta son sinn augum fyrr en honum var
hleypt út úr fangelsinu. Afsökunin var að
ekki væri gistifangelsi á Ísafirði (þar sem
Jóhanna bjó með barnið) en Júlli var samt
sem áður búinn að þurfa að gista fleiri
nætur í fangelsinu hér á meðan hann var í
yfirheyrslum. Þetta var bara spurning um
að hann kæmi að morgni og færi aftur að
kvöldi eða næsta dag. En það fékkst ekki
leyfi fyrir því svo hann missti af fæðingu
sonar síns.“
„Jóhanna átti heldur ekki að fá að heim-
sækja hann í fangelsið vegna sinnar sögu.
Hún vildi fá að heimsækja hann því þau
ætluðu að gifta sig. Það var mikil fyrir-
höfn að fá leyfi fyrir því en loks fékkst það.
Hún fékk leyfi til að fara inn í fangelsið og
giftast og þurfti svo strax að fara út aftur.
Þegar hann kom heim létu þau vígja sig
hér um leið og þau skírðu strákinn.“ Úlfur
var fjórða barn Jóhönnu. Fyrir átti hún
þrjú önnur börn sem bjuggu hjá mömmu
og pabba Jóhönnu. Elsta barnið, son, hafði
Jóhanna eignast þegar hún var 15 ára. Ást-
hildur segir að þau hafi umgengist mömmu
sína talsvert og meðal annars verið hjá
þeim á Ísafirði.
Þagði yfir dómi sínum
Á meðan Ásthildur stóð í ströngu við að
reyna að fá afplánun Júlíusar frestað vegna
barnsins sem var í vændum þagði Jóhanna
yfir afar þýðingarmikilli staðreynd. Hún
bjóst sjálf við að vera kölluð inn í fangelsi
til að afplána dóm. „Hún sagði mér ekki að
hún ætti von á svona glaðningi. Þegar hún
loksins gerði það brotnaði hún algerlega
niður. Þetta var hræðilegt. Þá var hún orðin
ófrísk og ég fór að berjast fyrir því að hún
þurfi ekki að sitja inni. Ég var svo hrædd
Í minningu
ástkærs sonar
Ég fékk þá köldustu kveðju í hádeginu í dag sem nokkur móðir
getur fengið. Þó var hún sögð hlýlega og af ástúð. En það
dugir ekki til.
Í dag fékk ég að vita að elskulegur sonur minn, Júlíus
Kristján Thomassen, er dáinn, farin fyrir fullt og allt. Ó hve
sárt það er að missa svona allt í einu barnið sitt. Í yfir 30 ár
hef ég borið hann fyrir brjósti, barist fyrir hann eins og ég
hef getað. Ég veit að hann var þakklátur fyrir það. Nú er hann
horfinn þessi ljúflingur og yndislegi drengur, sem alltaf setti
aðra fram fyrir sjálfan sig. Krafðist aldrei neins, en var alltaf
sá fyrsti sem kom færandi hendi eða lét vita af ást sinni og
kærleika. Barnið sem þurfti mest á móður sinni að halda.
Það á að setja í lög að börnin eigi skilyrðislaust að lifa
foreldra sína. Hitt er of sárt.
Elsku hjartans barnið mitt, ég hef ekki orku til að skrifa
mikið, ég er tóm af sorg. En þú varst perla sem öllum vildir vel,
og varst alltaf tilbúinn til að hjálpa til. Í dag grétu öll börnin
þig. Og þau grétu sárt. Þú áttir alltaf tíma fyrir þau; fara með
þau að veiða, í sund eða bara fjöruferð. Sú minning mun lifa
með þeim löngu eftir að þau verða fullorðin. Hvað sem þú
tókst þér fyrir hendur gerðir þú vel, hvort sem það var að elda
fiskisúpu fyrir tugi manns, eða steikja fisk, svo ekki sé talað
um listaverkin sem þú varst að gera undanfarin ár, og gafst
flest þeirra til fólks sem þér fannst þurfa á þeim að halda.
Hjarta mitt er yfirfullt af sorg. Þegar presturinn og lögreglan
komu í hádeginu til mín, vildi ég að þeir hyrfu á braut. Ég vissi
hvað þeir vildu segja mér, en ég vildi ekki heyra það. Gat ekki
trúað því að tími aðskilnaðar væri komin. En ég vissi það.
Ljúflingurinn minn, þeir eru margir sem sakna þín. Því þú
varst alltaf tilbúin til að hlúa að öðrum, þó þú værir sjálfur í
rúst. Eða eins og sonur þinn sagði í dag; pabbi átti alltaf tíma
fyrir alla aðra, en hann átti aldrei tíma fyrir sjálfan sig. Þetta
er óréttlátt og ég vil ekki að það sé svona.
Nú blaktir sorgarfáni við hún í kúlu. Sjálf er ég í rusli, og
langar mest til að draga sængina mína yfir haus og láta sem
þetta sé bara erfiður og vondur draumur. Að þú sért ekki
farinn, horfinn mér og okkur hinum. Huggunin er samt að
við vitum að þú ætlaðir ekki að deyja. Heldur var tíminn þinn
einfaldlega komin.
Vertu sæll barnið mitt og vegni þér vel hjá englunum. Við
munum hittast síðar.
Sonur minn
Þú flýtur sofandi að feigðarósi og vilt ekki vakna.
ég stend álengdar, en næ ekki til þín.
Þó elska ég þig svo mikið.
Ég kalla til þín með hjartanu – en þú heyrir ekki.
Ég kalla til þín með skynseminni – en þú skilur ekki.
Ég kalla til þín með örvæntingu – en þú aðeins flýtur framhjá.
Hvað á ég að gera.
Ég get ekki varið þig fyrir áföllunum,
ekki hlíft þér við miskunnarleysi mannanna.
Þú ert fastur í víti – þar sem ég næ ekki til þín.
En ég elska þig.
Kannski nær ástúðin að bræða burt kalið í hjartanu þínu,
svo Ísdrottningin vonda haldi þér ekki að eilífu.
Mamma.
Framhald á næstu opnu
1 Júlíus með Úlf á öxlunum og yngri son sinn, Sigurð
Dag, og frænku í fanginu.
2. Júlíus og Jóhanna við skírn Úlfs.
3. Góðir dagar hjá litlu fjölskyldunni í Kúlunni.
4. Júlíus og Sigurjón Dagur stuttu áður en Júlíus lést.

 

28 viðtal Helgin 1.-3. júní 2012