Læknablaðið - 01.02.1925, Blaðsíða 30

24
LÆKNABLAÐIÐ
ar ættu ætíö aö grenslast eftir hvar sjúkl. hafa sýkst, og athuga systkini
óg foreldra geitna-sjúklinganna. Meö því móti má stundum hafa uppi á
sjúkl., sem enginn veit um. Telpa kom til lækninga úr Skagafiröi; þegar
farið var aö spyrja um hennar antecedentia, kom upp úr kafinu, að hún
hafði verið tekin þangaö til fósturs, en foreldrar hennar og systkini áttu
heima í Strandasýslu. Héraðslæknirinn í Hólmavík var beðinn aö rann-
saka heimilið, og gerði hann sér ferð þangað. Kom þá í ljós, að húsmóð-
irin og 2 eða 3 börn höfðu geitur. Þarna var fundin favus-fjölskvlda, sem
enginn vissi um áður. Stendur til aö þessu fólki verði komið í lækningu
í vor.
Styrkurinn til geitnalækninga var hætt kominn á síðasta Alþingi
Vegna hinna erfiðu tima (o tempora!) treystust ýmsir löggjafar
vorir ekki að gera geitnakollunum neina úrlausn; þó fór svo, að
styrkurinn var veittur. Úthlutar landlæknir þessu fé og veitir sjúklingun-
um. Ys ferða- og dvalarkostnaðar; á Röntgenstofunni er lækningin ókeyj)-
is. Þegar svo mikil hjálp býðst, ættu héraðslæknar að geta lagt að fólki
að leita sér lækninga. Vonandi ér fariö að grynnast á geitunum, en tak-
markið á að vera alger útrýming; að þvi verða allir læknar landsins að
vinna. G. Cl.
Læknatélag1 Reykjavíkur.
Fundur var haldinn mánud. 10. nóv. í kennarastofu Háskólans.
Fundarefni: Sig. Magnússon: Herpes zoster og berklaveiki.* — Frum-
mælandi taldi að efalítið væri h. z. oft secundær (við ýmsa sjúkdóma),
hins vegar rökin fyrir því, að sjúkdómurinn sé sérstakur infektions-sjúk-
dómur ófullnægjandi. Skýrði frá 10 ristiltilfellum hjá lungnaberklasjúk-
lingum, sem verið höfðu á Vífilsstöðum. Einn sjúkl. fékk h. z. palati et
linguæ og facialislömun nokkrum klukkustundum eftir Ponndorf-bólusetn-
ingu, og annar h. z. thoracis eftir tuberkulin-dæling. 6 sjúkl. fengu h. z.
á þeim staö, er reflektoriskt svaraði til þess lunga, sem aðallega var sjúkt.
Hjá 2 sjúkl. meö lungnaberkla og garnaberkla svaraði ristilútþotið re-
flektoriskt til garnanna (h. z. í regio lumbalis og glutea). Ræðumaður
hélt því fram, aö væntanlega heföi berklaveiki eða berklatoxin valdið út-
þotinu í þessum tilfellum, og væri ristillinn sennilega reflektoriskur.
Til máls tóku á eftir: Þ. Sv., Sæm. Bj., Ól. Gunn., G. Thor. og H. Han-
sen. — Önriur mál voru ekki tekin fyrir og fundi slitið.
Mánud. 8. des. 1924 kl. SRí síðd. var fundur haldinn í Læknafél. Rvíkur
í kennarastofu Háskólans.
I. Forseti (Ól. Þorst.) mintist látins félaga, próf. Guðm. Magnússonar.
Nýr félagi, augnlæknir Guðm. Guðfinnsson boðirin velkominn.
II. Breytingar á bannlögunum. Frummælandi 1 a n d 1 æ k n i r G.
Erindið mun birtast í Hospitalstidende.