Læknablaðið - 01.11.1929, Blaðsíða 3

15. árg.
11. blað.
niimiin
Reykjavík, nóv. 1929.
Mistök lýðtrygginganna og ráð til umbóta.
Eftir Kristhm Rjarnarson, lækni, París.
Mér heíir dottið í hug', a'Ö ýmsum læknum og leikmönnum á íslandi, sem
ekki ná til margra útlendra læknatímarita, myndi langa til þess aÖ heyra
eitthvað af umræbum lækna úti í löndum, um almenningstryggingar eða
lýðtryggingar. Slíkar tryggingar hafa átt sér stað í Þýskalandi um langan
aldur. og kunna Þjóðverjar því manna best að dæma um, hvernig þeirra
kerfi hefir reynst. En það er að miklu levti lagt til grundvallar að lýð-
tryggingalöggjöf Englendinga; og hið fyrirhugaða tryggingakerfi Frakka
er algerlega sniðið eftir því. í Frakklandi voru nýlega samin og samþykt
lög um lýðtryggingar, en læknar voru litt hafðir í ráðum. En nú þegar,
áður en þau eru komin til framkvæmda, hefir brytt á óánægju meöal ýmsra
stétta, og verða því sennilega gerðar verulegar breytingar á þeim. Málið
er því á dagskrá hér, — eins og það er orðið á íslandi. Eg leyfi mér að
l>era fram fyrir lesendur Lbl. þýðingar og útdrætti úr nokkrum ritgerð-
um, er um málið fjalla, og mér þóttu sérstaklega eftirtektarverðar. Gera
höf. rækilega grein fvrir göllum þýska kerfisins og leggja fram þrenns-
konar tillögur um fyrirkomulag, er hafi kosti fyrri kerfa, en bæti úr helstu
ágöllum ])eirra. Hefi eg reynt að vera trúr túlkur höfunda, og engan dóm
lagt á álit þeirra, né hlandað mínum eigin skoðunum. Því miður hefi eg
hvorki haft tíma né tækifæri til þess að kynna mér málið til hlitar, hvorki
eins og ])að horfir við hér, né hvernig vikja þyrfti við eftir íslenskum að-
stæðum. En þá þætti mér vel farið, ef skrif þetta yrði til þess að örfa
áhuga manna — og þá sérstaklega lækna, sem málið er skyldast, og ætti
að vera kunnugast — á tryggingarmálunum. Þyrftu læknar að ihuga þau
vandlega, og láta til sin heyra í 'tíma, svo að lög þau, er Alþingi kann
að setja i þeim efnum, geti orðið verulega heillavænleg, og til frambúðar.
Álit Dr. Ervin Licks.
Dr. Ervin Lick, sjúkrasjóðslæknir i Danzig, hefir nýlega samið bók um
tryggingarnar þýsku, og fer hér á eítir útdráttur úr bók hans (Presse
Médicale, 24. nóv. 1928) :
í inngangi bókar sinnar rekur Dr. Lick sögu lýðtrygginganna þýsku i
fám orðum og tekur fram, að þegar hornsteinninn var lagður að lýðtrygg-
ingunum, voru þýskir læknar ekki spurðir álits, — „mjög undarlegt hátta-
lag, því án samvinnu við lækna var ekki hægt að hugsa til að reisa, né