Læknablaðið - 01.11.1929, Blaðsíða 26

i76
LÆKNABLAÐIÐ
vægi við hreyfingar o. fl. Ohjektiv mælikvarði á hve ölvun niannsins sé á háu
stigi, er varla til. En unt er meÖ efnagreining að ákveða vínanda í öndunar-
lofti, hlóði og þvagi. — En viö þetta er að athuga, að menn verða mjög
misjafnlega ölvaðir, þótt jafnmikill vínandi kunni að vera í blóðinu. Ýmsir
menn ,,þola“ mismikið. og sami niaður er misjafnlega ,.fyrirkallaður“.
A Karolinska Institutet i Stokkhólmi voru fyrir nokkrum árum gerðar
athuganir um, hve áfengt pilsner-öl væri. NiSurstaðan varð sú, að menn
urðu greinilega kendir af rúmlega i pro mille af vínanda í hlóðinu, eftir
öldrykkju. En hlóðið i heilhrigðum mönnum hefir i sér 0.79 pro mille.
Lögreglan hefir stundum heðið höf. að athuga kenda bílstjóra.og hefir hann
fundið til þess, að rannsókn þessari þyrfti að koma á fastan grundvöll. Hann
hefir því komist i samvinnu við efnarannsóknarstofuna á Karolinska Institu-
tet, um blóðrannsóknir. Aðferðin er þessi: Úr vena cubiti er sogaö með dælu
2 ccm. af blóði, og spýtt jafnharðan i glas með pikrinsýrublöndu. Þetta
er svo fengið i hendur rannsóknarstofunni, er gefur upp hve rnikið af vin-
anda sé í þlóðinu. Höf. þykist hafa haft ágæta stoð í þessu, þegar hann er
í vafa að öðru leyti.
Próf. IVidmark hefir fundið upp mjög einíalda aðferö í þessu skyni,
og notar ekki til þess nema einn blóðdropa. Próf. W. telur blóðrannsókn-
ina geta sannað, að sá ákærði hafi neytt áfengis, og sé hún yfirleitt mjög
mikilsverð, til að leysa úr vafa um þessi atriði.
Heilbrigðisstjórnin sænska befir leitað álits Karolinska Institutets lárar-
kollegium, sem látið hefir uppi svofelt álit: F.fnagreining líkamsvessa, eink-
um hlóðsins, er rnjög mikilsverð. til þess að sanna hvort maður hafi veriö
undir áhrifum áfengis eða ekki. Heppilegt væri að ákveða ætíð vínanda í
blóði þeirra. sem stjórna bifreiðum, er lenda í slysum. Mundi þá smám-
saman fást ábyggilegur mælikvarði um þetta atriði. Vafalaust eru ntenn
talsverðt ölvaðir, þegar 1,5/c vínanda finnast í blóði. E. t. v. er heppilegra
að ákveða vínanda i útöndunarlofti, fremur en i blóði. — Þetta er álit
kennararáösins.
Prófessorunum Liljestrand og Widmark hefir verið falið að koma sér
niður á heppilegustu rannsóknaraðferðir.
Höf. telur brýna nauðsyn til, að skoðun á ölvuðum bifreiðastjórum verði
komið í fastar skorður (standardiseruð'). Sé þá farið eftir fÖStum reglum
við klinisku athugunina, eins og tekiö er að tíðkast með lögreglulæknum
Dana. En jafnframt þarf efnagreining á hlóði eða útöndunarlofti (ekki
þvagrannsókn). Blóðskoðun her að gera. en ekki rannsókn á lungnalofti.
ef sá ákærði sýnir mótþróa; og auðvitað lika, ef sá sent skoða ber, er tneð-
vitundarlaus eða dáinn af slysinu.
Höf. telur ennfremur nauðsynlegt að skoða hinn ákærða eftir á. þegar
runnið er af honum, til þess aö gera sér grein fyrir andlegu ástandi hans,
og fá upplýsingar unt hve mikils áfengis hann muni hafa neytt.
Höf. lýkur niáli sínu með því, að lögreglan þurfi að hafa sér til að-
stoðar, við próf á bifreiðaslysum, menn sem hafi fulla þekkingu unt akstur
og alt það, er lýtur að bifreiðum; en jafnframt embættislækna, sem hlotið
hafa sérþekking og reynslu við rannsókn á þeim atriðum. er lýst hefir
verið hér að fratnan. G. Cl.
[Greinargerð og tillögur uni þessi málefni hefir undirritaður sent dóms-
málaráöuneytinu i fyrra, eftir beiðni ráðun. og að undirlagi landlæknis. H.T.]