Læknablaðið - 01.11.1929, Blaðsíða 12

IÓ2
LÆKNABLAÐIÐ
þess, er þeim fylgir: ókeypis læknishjálji handa félögum og fjölskyldum
þeirra, ]iar á meÖal fyrir dýrustu aÖger'Öir (Röntgen, radíum, handlækn-
ingar), ókeypis spitalavist, lyf og peningastyrkur vegna forföllunar. Sjúk-
lingurinn tekur engan þátt í kostnaÖi. Sumstaðar í Sviss hefir sú leiÖ vériÖ
farin, og hefir dregið verulega úr kostnáÖi, en hindrar þó ekki alla mis-
notkun.
Yfirleitt borga sjóÖirnir eftir föstum samningi alla hjúkrun sjúklinga
sinna, og er það einhver alvarlegasti ágallinn á fyrirkomulaginu. Trygður
scr sér ckki neinn hag í því að takmarka á nokkurn liátt útgjöld sjóðsins;
það er eitthvað annaÖ. Hann freistast til misbeitinga á ýmsan hátt, eins og
vikið verður að siðar, en sjóðurinn tryggir afkomu sína með því að tak-
marka útgjöld til lcckna með því að borga gcgn ákvœðisvinnu, Læknasam-
böndin verða að þola misbeitingar trygðra, og ráða fram úr erfiðleikunum
við úthlutun ákvæðisþóknunarinnar meðal lækna. Frekasta óréttlæti við þetta
greiðslufyrirkomulag er, að óreyndur læknir. nýsloppinn af skólabekknum.
hlýtur söniu laun og gamall læknir, rikur að árurn og reynslu.
Sjóðurinn semur við læknasambandið í héraðinu og l)orgar því ákvæðis-
greiðsluna á hverjum ársfjórðungi. í Múhlhausen var hún 39 fr. 79 fyrir
hvern gjaldskyldan félaga árið 1927. (Fjölskylda hans telst ekki gjaldskyld,
en á sama rétt á allri hjúkrun). Auk þess er læknasambandinu greitt 1.50
fr. á félaga, og er sú upphæð lögð í sjóð, er greiðir kostnað við stærri að-
gerðir, og 2 fr. 50 ferðapeninga pr. km. (nokkru rneira í sveit).
Trygður, er þarf á lækni að halda, fær hjá sjóðnum seðil, sem veitir
honum rétt til læknishjálpar á þeim ársfjórðungi. Læknasamliandið getur
útbýtt ákvæðisþóknuninni eftir stigakcrf i: læknisyiðtöl og vitjanir eru skráð-
ar á seðilinn og gilda t. d. 2—3 stig. í lok ársfjórðungs er ákvæðisupp-
hæðinni deilt með samanlagðri stigatölu allra lækna sambandsins, til ]>ess
að finna gildi hvers stigs. Önnur aðferð, ennþá ónákvæmari, er afklippinga-
aðferðin: Læknir heklur eftir afklippingi af seðli sjúklingsins, sem sýnir að
hann hefir veitt læknishjálp. í lok ársfjórðungs fær sambandið X afklipp-
inga, og meö þeirri tölu er deilt í ákvæðisupphæðina, eftir að frá hafa verið
dregnir 10% til greiðslu aðgerða, sem metnar eru hærra en á 50 franka.
Árið 1928 (fyrsti ársfjórðungur) gilti afklippingurinn frá fr. 7.95—16.08.
Þessi munur stafar að nokkru af mismunandi mikilli misbeitingu eftir að-
stæðum, að nokkru af fjölda og upplagi lækna. í Þýskalandi er þetta svipað.
Með ströngu eftirliti læknasambandsins, sem þó er mikið til gagnslaust
og óréttlátt, er reynt að draga úr misbeitingu frá lækna hálfu. En eina gagn-
lega ráðið gegn misbeitingu lækna á sjóðnum er, að sjúkur hafi sjálfur
hagnað af því að dregið sé úr kostnaði.
Þá drepur Dr. Spccklin á það, hve erfitt sé að tryggja gegn sjúkdómi,
vegna þess, hve auðteygjanlegt það hugtak er, og oft erfitt að segja hvort
um verulegan sjúkdóm sé að ræða eða ekki. Alt öðruvísi hagar til við líf-
tryggingar, brunatryggingar o. fl. Því er opin leið til svika, sem engin trygg-
ing er gegn. Læknirinn á að setja ])á tryggingu; hann á að vera lögreglu-
maður sjóðsins gagnvart trygðum, um leið og hann er trúnaöarmaður hans
(og getur sjálfur haft persónulegan hagnað af svikunum).
Misbeiting á lyfjaávísuniun, Ekki fer hjá því, að trygðir reyni að hafa
upp, eftir því sem föng eru á, tillag sitt, sem í Elsasz nemur 6% launa.
Þetta er skyldutrygging, sjóðurinn beitir varnarbrögðum og eftirliti; til-