Læknablaðið - 01.04.1953, Blaðsíða 16

106
LÆKNABLAÐIÐ
um: Eðlileg. Sekret frá uret-
hra: -f- gonokokkar. Intraven-
ös pyelolgrafi: Ekki sést nú
neinn áberandi stærðarmunur
á nýrum, að öðru leyti eins og
lýst var á mynd frá 1940.
Mikroscopia á punktati frá
vinstra hnélið: Urmull af leu-
cocytum, aðallega segmenter-
uðum, slæðingur af endothel-
frumum. Engar bakteríur. -—-
Exploratio rectalis: Vinstri
lohus prostatea er dálílið
stækkaður og stærri en sá
hægri, harður, sléttur og aum-
ur efst. Sérlega er aum við-
komu vinstri vesicula seminal-
is. Finnst hún sem sléttur,
harður strengur. Exploratio
rectalis (daginn fyrir brott-
för): Prostata er eðlileg að
stærð og lögun, háðir lohi jafn-
stórir og eymslalausir. Vinstri
vesicula seminalis hefir minnk-
að frá síðustu skoðun, en er
ennþá aum og strenglaga.
Útdráttur: 35 ára maður. Áð-
ur verið vel hraustur. — Fyrir
13 árum byrjuðu einkenni frá
þvagfærum og liann fékk lítils
liáttar hæmaturi. Lá 3. vikna
tíma á spítala. Tæpu ári síðar,
án undanjgenginna einkenna,
lítils háttar hlóð í þvagi.
Nokkrum dögum síðarbvrjuðu
verkir i mjóhaki og samfara
því dysuria og pollakisuria. Lá
sjúklingur Vz mánuð á spitala.
Síðan liefir liann verið stál-
hraustur þar til einum mánuði
fyrir síðustu komu á sjúkra-
hús, að útferð byrjaði frá uret-
hra án annara einkenna. Þrem-
ur vikum síðar byrjuðu liða-
verkir og síðan bólgnuðu ökla-,
hné- og hægri úlnliður. Var
sjúklingur af þessum orsökum
sendur á sjúkrahús.
Objektivt: Báðir hnjáliðir
bólgnir og aumir viðkomu. Við
exploratio rectalis fannst
vinstri lobus prostatae stækk-
aður, og vinstri vesicula semin-
alis aum viðkoma.
Meðan sjúklingur lá heima
var hiti suhfehril, en eftir
komu á spítalann var hiti eðli-
legur. Gefið var Penicillin.
Verkirnir í hnjáliðunum hurfu
á vikutíma. Nokkru síðar bar
á verkjum í háðum ristum án
þess að á þeim sæist nokkur
bólga. Við brottför var sjúk-
lingur alveg einkennalaus.
Sjúklingur þessi hefir, að
því er virðist, aldrei haft con-
junctivitis. Hann hefir síðustu
13 árin þrisvar verið vistaður
á spítala, vegna einkenna frá
þvagfærum. í fvrsta skiptið
voru aðaleinkennin: dysuria,
pollakisuria og lítils háttar
hæmaturia. í annað skiptið
hættist hér við verkir í mjó-
haki með fyrirferðaraukning
þar, sem teikn um arthritis í
hrygg. í þriðja skiptið var ur-
ethritis ásamt arthritis-ein-
kennum í linjám og fótum. Er
því eðlilegt að skýra sjúkdóms-
einkenni þessi sem Reiter’s
syndrom.