Læknablaðið - 01.06.1955, Qupperneq 17

LÆKN ABLAÐ IÐ
41
þetta taki sig upp aftur. Rese-
ctio er því langbezt í þessum til-
fellum. Ef nokkur vafi er á um
greiningu ber auðvitað skilyrð-
islaust að resecera.
Ad 9. Cavernur í lobi inferi-
ores, einkum þó ef um er að
ræða tensionscavernur, eru nú
taldar ákveðin ástæða til rese-
ctionar. Þessi staðsetning sjúk-
dómsins er vissulega sjaldgæf
eða aðeins um 6% af öllum til-
fellum. Þessar cavernur eru al-
gengastar í segmentum superius
og myndast þar fljótt verulegir
samvextir svo pneumothorax
kemur ekki að gagni.
Thoracoplastík er auðvitað ó-
ráðleg, þar sem fella þyrfti
saman allt lungað með total-
plastík, vegna þess, að ekki er
hægt að fá afmarkaðan collaps
á neðri hluta thorax en láta efri
hlutann halda sér.
Gömlu aðgerðirnar, phrenico-
clasis eða phrenicoexairesis og
pneumoperitoneum má reyna í
þessum tilfellum og tekst þá
stundum að bæta ástand lélegra
sjúklinga svo þeir verða hæfari
í resection.
Ad 10. Stundum er greining-
in tuberculosis ekki örugg, eink-
um getur verið erfitt að greina
hin svokölluðu tuberculomata
frá tumor og eru sneiðmyndir
(planigraphia) þýðingarmiklar
í því sambandi eins og áður er
sagt. Crslitaþýðingu hefir ef
kalk sést í því sýkta, bendir það
eindregið á tbc., enda þótt kalk
geti einnig sézt í hamartomum.
Atelectasis af völdum berkla
lítur auðvitað alveg eins út á
röntgenmyndum og atelectasis
af völdum tumors og verður þá
að grípa til annarra aðferða til
að greina þar á milli. Auðvitað
getur cancer og tbs. farið saman
hjá sama sjúklingi. Þá getur og
tuberculosis endurvakizt af
meinvexti í umhverfið og gæti
mönnum sést yfir tumor á þann
hátt og vice versa.
Ad 11. Þetta er sú aðgerðará-
stæða, sem helzt hafa verið og
eru reyndar enn skiptar skoðan-
ir um, enda þótt þeim fari vissu-
lega fjölgandi, sem vilja rese-
cera allar eða nær allar slíkar
sjúkdómsleyfar. Patholog.-ana-
tomiskt er um að ræða fibrösar
eða fibrocaseösar breytingar
með eða án cavernu. I focus tub.
geta margs konar breytingar
átt sér stað. Bólgan eða ,„ex-
sudativi componentinn" getur
horfið að mestu og skilið eftir
nokkurn veginn óskaddaða alve-
olarveggi eða eftir verður meiri
eða minni örvefsmyndun (fib-
rosis). Þá getur og sjúkdómur-
inn tekið á sig það form, að
ysting (caseficatio) eyðileggi
alveolarveggina á stærra eða
minna svæði. Þessi bólga getur
afmarkast og kalkað og gengur
þá sjúkdómurinn ekki lengra,
eða drepið getur brotizt inn í
bronchus og myndast caverna og
eru þá skilyrði fyrir hendi til
bronchogen útbreiðslu.