Læknablaðið - 01.06.1955, Blaðsíða 40

64
LÆKNABLAÐIÐ
deprimeraðir, hvort tveggja
innan eðlilegra marka.
Hjá 40—50% agressiv psyko-
patha hafa fundist breytingar í
heilariti, sem oft hverfa með
aldrinum, jafnframt því, sem
þessir psykopathar verða ró-
legir og skikkanlegir borgarar.
Þessir psykopathar fremja
venjulega illa yfirvegaða glæpi,
sem komast fljótlega upp. Hins-
vegar hefir „the successful
criminal" eðlilegt heilarit.
Ekki virðist vera neitt sam-
band á milli gáfna og heilarits-
ins, en sumir hafa þótzt sjá
fylgni milli ákveðinna persónu-
leika og atriða í heilaritinu, en
mjög er það laust í reipunum.
Hér að framan hefir lauslega
verið rætt um eðlilegt heilarit
og þær breytingar, sem sjást við
ýmsa sjúkdóma. Þetta eru ein-
kenni, sem búið er að rannsaka
og lýsa ýtarlega á undanförnum
áratugum. Menn vita hvað
skeður, en ekki hvers vegna.
P.hysiologia.
Þekkingin á fysiologiskum
grundvelli elektro-encephalo-
gramsins er enn, þrátt fyrir
miklar rannsóknir, mjög ófull-
komin.
Bylgjur heilaritsins eru mjög
frábrugðnar aktionspotentiölum
einstakra neurona. Bylgjur
heilaritsins eru samhangandi,
hægar, rythmiskar spennu-
sveiflur, en spikepotentiöl
neurona eru einstakar sjálf-
stæðar afhleðslur. Bylgjur
heilaritsins vara í 50—150
millisek. en einstök spike-
potentiöl neurona ekki nema
!/o—1 msek.
Lengi var talið, að spennu-
sveiflur þær, sem leiddar væru
frá yfirborði heilans, væru
summation af dálítið asyn-
chron, allt eða ekki afhleðslum,
cortical neurona, sem hefðu eig-
in rythma.
Á síðustu árum hafa menn
skráð aktivitet einstakra neur-
ona í cortex með microelekt-
rodum, sem eru 1—25 micron í
þvermál. 1 ljós hefir komið, að
þau neuron, sem skráð hefir
verið frá, gefa frá sér elektro-
neg. spikes (skráð rétt utan við
frumurnar), sem standa 0,5
—0,9 msek. og eru 30—5000
microvolt. Neuron, sem hafa
spontant aktivitet, gefa frá sér
6—40 spikes á sek., oft með ó-
reglulegu millibili. Flestir þess-
ara neuronspikes virðast ekki
standa í sambandi við hinar til-
tölulegu hægu bylgjur heila-
ritsins. Þeir hverfa fyrr við
létta hypoxi og svæfingu en
bylgjur heilaritsins. Það er því
ósennilegt, að bylgjur heilarits-
ins stafi frá summation af
aktionspotentiölum einstakra
neurona. Til að skýra fysiologi
heilaritsins verður að gera ráð
fyrir öðrum og hægari potent-
ialbreytingum, eins og t. d.
„synapspotentiölum", leiðslu í
cortical dendritaplexusum, eða