Læknablaðið - 01.06.1955, Qupperneq 19

LÆIÍNABLAÐIÐ
43
verulega dauðar eða fjölgun
þeirra aðeins stöðvuð um stund-
arsakir og gæti þeim þá farið
að fjölga á ný ef aðstæður
breyttust þeim í hag.
d’Esopo, Ryan og Medlar
sýndu einnig fram á það, að oft-
ar tekst að rækta bakteríur úr
reseceruðum vefi, ef sjúkling-
arnir hafa fengið endurteknar
lyfjalotur heldur en ef þeir hafa
aðeins fengið eina. Menn kom-
ast því meir og meir á þá skoð-
un, að resecera beri allar eða
nær allar slíkar sjúkdómsleyfar,
jafnvel þótt þær séu lítilfjörleg-
ar, og hvort sem þær eru öðru
megin eða beggja megin. Cham-
berlain, sem er einn af fremstu
lungnaskurðlæknum Bandaríkj-
anna, telur mjög ákveðið að
resecera skuli þessar leyfai'
sjúkdómsins, sem geti verið svo
hættulegar framtíðaröryggi
sjúklingsins.
tJt frá röntgenmyndum er oft
erfitt að segja, hvað er exsuda-
tivt form, hvað necrosis og hvað
fibrosis. Þarna hefur tímalengd-
in mikla þýðingu því ef skemmd-
in hefur haldizt óbreytt á end-
urteknum röntgenmyndum í
nokkurn tíma eru mestar líkur
til að hún sé fibrös eða fibroca-
seös, þar sem exsudatio er þá
alla jafna horfin. Það má auð-
vitað segja, að því stærri. sem
þessar sjúkdómsleyfar eru, því
þýðingarmeira sé að resecera
þær, en þær litlu geta verið
hættulegar engu að síður. Oft
eru aðeins eitt eða tvö segment
sýkt og það skerðir starfsþol
lungans svo til ekki neitt þótt 1
eða 2 segment séu tekin.
O’Bryan í Detroit hélt því
fram, að hann myndi hafa eins
góðan árangur með langvarandi
lyfjameðferð einni saman og
ekki væru fleiri tilfelli, sem
myndu taka sig upp heldur en
ef skorið væri. Skýrslu um þetta
efni hef ég þó ekki séð frá hans
hendi og honum láist alveg að
geta þess, hvað lyf jagjöfin þurfi
að vera löng og hve margir
fengu eitranir eftir svo langa
lyfjagjöf.
Sé nú ákveðið að gera skurðað-
gerð á sjúkling kemur sú spurn-
ing, hver er heppilegasti undir-
búningurinn undir aðgerðina og
hvenær er rétti tíminn til þess?
Það eru einkum 4 skilyrði, sem
reynt er að uppfylla með hvíld
og chemotherapíu, áður en sjúk-
lingur er látinn í aðgerð og eru
þau þessi:
1. Að cavernur hafi lokazt.
2. Exsudatio sé að mestu horf-
in.
3. Neikvætt sputum (helzt við
ræktun og naggrísspróf).
4. Öll eitureinkenni séu horfin.
Auðvitað er ekki nærri alltaf
hægt að fullnægja þessum skil-
yrðum, því að eins og áður er
sagt eru opnar cavernur og já-
kvætt sputum algeng ástæða til
resectionar, en aðalatriðið er, að
ástand sjúklingsins sé bætt eins
og unnt er með rúmlegu og