Læknablaðið - 01.06.1955, Síða 23

LÆKNABLAÐIÐ
47
og posterior segmentin í lobus
superior eru oftast talin sem
eitt og sem er þá kallað apico-
posterior segm. Sömuleiðis eru
anterior og medial-basilar segm.
í lobus inferior oftast runnin
saman í eitt og þá kölluð anterio-
medial-basilar segm. Ef þessi
skipting er notuð verða seg-
mentin 8 vinstra megin í stað
10 hægra megin. Tæknilega er
hægt að resecera hvert eitt af
þessum segmentum eða fleiri
saman. Þá er og hægt að re-
secera t. d. efri lobus og superi-
or segment úr þeim neðri, eða
segment úr efri og miðlobus eða
jafnvel segment úr öllum lobi,
allt eftir útbreiðslu sjúkdóms-
ins. Ef skemmdin er mjög lítil
er jafnvel hægt að taka hluta úr
segmenti (subsegmental resect-
io) eða gera svokallaða fleyg-
resectio (wedge resection), þar
sem fleyglaga stykki er tekið
með skemmdinni án þess að
reynt sé að fylgja mörkunum
milli segmenta. Með því að gera
segmental eða margsegmental
resectíónir þarf ekki að fórna
heilbrigðum lungnavef, svo
nokkru nemi. Það er auðvitað
mjög þýðingarmikið einkum við
sjúkdóm beggja megin. Seg-
mental resectio er allvandasöm
aðgerð, sem krefst mikillar var-
kárni og góðrar líffærafræði-
legrar þekkingar.
Hvort sem gerð er pneumon-
ectomia, lobectomia eða segmen-
tal resectio eru arteríur venju-
lega einangraðar fyrst, undir-
bundnar og teknar í sundur. Því
næst eru tilsvarandi venur með-
höndlaðar á sama hátt og loks
bronchus. Bronchus er lokað
með fínu silki eða tvinna. Notuð
er sutura interrupta yfir end-
ann, en einnig madressusaumar
úr catgut til styrktar proximalt
við endasauminn. Stúfurinn er
þakinn pleura ef hægt er. Eftir
að bronchus hefir verið tekinn
sundur er segmentið krælt út og
bezt að gera það með fingrun-
um. Hér er það vandinn að
fylgja mörkunum á milli seg-
mentanna. Ef það tekst vel er
venjulega engin blæðing og eng-
inn loftleki þegar segmentið
hefir verið krælt út. Sumir
reyna svo að loka beðnum, sem
kemur fram við að taka seg-
mentið, með því að sauma sam-
an aðliggjandi segment, en aðr-
ir láta hann vera alveg opinn.
Ekki virðist mikill munur á
aukakvilla eftir aðgerðina,
hvort sem gert er.
Það reynir mjög á svæfinga-
lækninn við þessar aðgerðir.
Hann verður að halda barka og
lungnapípum hreinum og hann
verður að gæta þess að sjúk-
lingurinn fái nóg súrefni. Lung-
að, sem verið er að vinna við er
blásið upp nokkrum sinnum
meðan á aðgerð stendur. Bæði
veitir það sjúkl. aukið súrefni
og er einnig talið minnka hætt-
una á atelectasis eftir aðgerð.
Eftir að fengin er góð haemos-