Læknablaðið - 01.05.1957, Side 34

20
L Æ K N A B I, A Ð I Ð
Árið 1944 kom enn nýr flokk-
ur efna til sögunnar. Everett og
Richards skrifuðu í Journal of
Pharmacology & Experimental
Therapy um efni, sem stillti
pentazol-krampa hjá dýrum
og væri lítið toxiskt. Það var
3,5,5 trimethyl oxazolidin-2,4-
dion, síðar kallað Trídion. Við
kliniska prófun kom það á dag-
inn, að það verkaði illa á grand
mal, en hetur á petit mal en vel
flest annað, sem fram hafði
komið. Síðar var sett saman
annað efni þar sem settur var
inn ethyl-hópur fyrir annan
methyl-hópinn við nr. 5: Para-
dion. Það hafði svipaðar verk-
anir og Tridion, en heldur
minni- Þykir það þó vel not-
andi við petit mal, eða afhrigði
af því ef Tridion bregst. —
Skammtar eru þetta frá 15—30
clg. X 2—4 á dag. Stundum
verður að fara hærra, en þá
verður að vera vel á verði fyr-
ir aukaverkunum eins og ljós-
fælni, — sjúkl. finnst allt vera
svo bjart, óskýrri sjón, ógleði,
útþotum. Er þá ráðlegra að
minnka skammtinn, svo ekki
sé boðið lieim alvarlegri eitur-
verkunum. Það, sem menn
óttast mest er aplastisk anæm-
ia. Þykir það því nauðsvnlegt
að láta þá, sem eru í meðferð
með Tridion eða Paradion fara
i blóðrannsókn mánaðarlega,
og fari granulocytar og throm-
bocytar að lækka svo nokkru
nemi verður að hætta lyfjagjöf-
inni þegar í stað. Varast skyldi
að nota Tridion, eða efni úr
oxazolidin-flokki yfirleitt, með
Mesantoin vegna sameiginlegra
eiturverkana á blóðmvndina.
Mun það alls staðar vera talið
algjörlega kontraindicerað. —
Dimedion er einnig efni í þess-
um sama flokki. Hefur það
svipaðar verkanir í svipuðum
skömmtum.
„Prenderor’-Squibb er enn
eitt efni, sem verkar á petit
mal. Það er 2,2-diethyI-l,3,-
propandiol. Það er elcki vitað
um neinar eiturverkanir af
þessu efni, en það er dálítið
erfitt í meðförum vegna þess
Iive stutt verkandi það er. Hafa
menn reynt að gefa með því
efni, sem seinki bæði upptöku
þess og útskilnaði, þ. e- a. s.
dreifi verkuninni, t. d. mat-
skeið af rjóma (32%), eða
jafngildi þess af fitu eða olíu,
með hverjum skammti. Önnur
efni munu líka vera til, sem
hafa þessa dreifandi verkun,
eins og t. d. PVP, — polvvinyl-
pvrrolidon í duft-formi, sem af
mætti nola eina teskeið með
hverjum skammti. Þetta efni
væri að ýmsu leyti hið æski-
legasta við petit mal, þó það
hafi ekki eins sterkar verkanir
og Tridion, vegna þess hve
meinlausl það hefur reynzt.
Venjulegur skammtur fyrir
fullorðna er 1 gm. X 4 á dag.
Ofl er það notað ásamt ein-
hverju cfni úr oxazolidin