Læknablaðið - 01.12.1960, Qupperneq 36

162
LÆKNABLAÐIÐ
læknaskólann. Þeir, sem ljúka
undirbúningsmenntuninni með
liáu prófi, fá skilyrðislaust að-
gang, en hinir verða að ganga
undir sérstakt próf, og á því
falla margir, því að aðsókn er
niikil. Þeir, sem komast að, fá
laun, meðan þeir eru að námi.
Fyrsta árið 300 r. á mánuði, en
síðan hækkandi upp i 450 r. síð-
asta árið. Þeir, sem skara fram
úr, fá stvrki, sem geta verið allt
að því jafnháir laununum. Stúd-
entar húa i collegium, og eru
íhúðir þar ódýrar, eða ókeypis
eftir atvikum; einnig er matur
ódýr. Kennslubækur er liægt að
fá að láni ókeypis, og hækur eft-
ir sovézka höfunda eru ódýrar.
Við alla stærri læknaháskóla
eru finnn deildir, en aðrir hafa
færri, hinir minnstu e. t. v. ekki
nema eina deild. Deildirnar eru
þessar: 1. deild er fyrir alm.
læknisfræði, 2. deild fvrir heil-
brigðisfræði, 3. deild fyrir
harnasjúkdóma, 4. deild fyrir
tannlækna (stomatologi) og 5.
deild fvrir lyfjafræði. Tvö fyrstu
ár námstímans er yfirferðin hin
sama í öllum deildum, en að því
loknu er náminu hagað með til-
lili til hverrar greinar.
Sjálft læknanámið skiptist í
12 kennslutímahil (termin),
sem livert er 14—18 vikur. Að
8. og 10. tímahili loknu kemur
8 vikna praktisk vinna á spitala.
Fyrstu 2 árin er námið fræðilegt
— anatomi, histologi, emhryo-
logi, organisk kemi, fvsiologi,
fvsik,, alm. hiologi og parasitio-
logi. Auk þessa er kennsla í mál-
um, t. d. latínu og einu höfuð-
niáli eftir vali, einnig í þjóðfé-
lagsfræði og hagfræði. Eftir
tveggja ára nám er prófað í
þessum greinum. Þeir, sem
standast ekki þetta próf, hætta
annaðhvort námi eða þeir halda
áfram námi, sem kallað er
paramedicin, þ. e. hjúkrunar-
fræði, feltskeranám, tannvið-
gerðir eða rannsóknarstofunám.
Þriðja árið í læknaskóla er lesin
microhiologi, pathologi, farma-
kologi, og klinisk diagnostik;
þessari síðustu grein tilheyra
rannsóknastofuæfingar og rönt-
gengreining.
Eftir tveggja ár^a nám verður
stúdentinn að ákveða, í hvaða
átl liann ætlar að fara. Þá strax
hefst sérgreining á náminu, sem
fer vaxandi, þegar á líður. Ger-
ist þetta á þann hátt, að stúd-
entarnir sækja námskeið, sem
eru samfara almenna náminu.
Eru t. d. sérstök námskeið fvr-
ir þá, sem hyggja til vísinda-
vinnu. Þeir, sem ætla í lieil-
hrigðisfræði, fá sérstaka tilsögn
í sýklafræði og heilhrigðisfræði,
og þeir, sem ætla í lvflæknis-
fræði eða liandlæknisfræði, fá
meiri kliníska þjálfun. Hið sama
gildir um barnasjúkdóma og
kvensjúkdóma.
Kennsla í klinik fer fram á
sérdeildum. Er lítið notazt við
fyrirlestra rform, en meiri á-
herzla lögð á kennslu við sjúkra-