Læknablaðið - 01.12.1960, Qupperneq 37

LÆKNABLAÐIÐ
163
beðinn, og eru klinisku fögin
nærri eingöngu kennd þannig
síðustu þrjú árin. Heilbrigðis-
fræðin er kennd á stofnunum,
seni heyra undir þá grein, t. d.
fyrir infectionspatbologi eða
næringarfræði. A fjórða ári eru
haldnir fyrirlestrar um sögu
læknisf ræðinnar.
Námið tekur jafnlangan tiiria
í öllum deildum. Stúdentinn get-
ur tekið próf í hverri grein fyrir
sig, þegar hann hefir fullnægt
settum skilyrðum, þ. e. sótt fyr-
irlestra og námskeið.
Lokapróf ferfram undireftir-
liti fulltrúa, censors, frá beil-
brigðismálaráðuneytinu. Prófað
er i 9 greinum. í alm. náminu
eru viðfangsefnin þessi: ana-
tomi, patol. anatomi, patol. fv-
siologi, int. medicin, kirurgi,
obstetrik, gynækologi, infec-
tionspatliologi, pediatri og
hvgiejne. I barnasjúkdóma-
deildinni er sama próf, en
aðaláherzlan lögð á barna-
sjúkdóma; í heilsufræðideild-
inni er aðaláherzlan lögð á
sóttkveikjufræði, alm. lieil-
brigðisfræði og næringarfræði,
en minni áherzla lögð á klinisku
greinarnar. A lokaprófi grennsl-
ast kennarinn eftir almennri
menntun stúdentsins. Hann á
til að tala til hans á því liöfuð-
máli, sem hann hefur lagt fyrir
sig, leggja fyrir hann spurning-
ar viðvíkjandi hljómlist og hók-
menntum.
Að háskólanámi loknu fær
kandidatinn strax atvinnu.
Fyrstu þrjú árin verður hann
að vinna eins konar þegnskyldu-
vinnu og taka einhverja af þeim
stöðum, sem lausar eru í þann
svipinn, og er venjulega um að
ræða stöðu á poliklinik í sveit
eða i hæ, og liefur hann um
þetta nokkurt val. Að þessum
tíma loknum getur hann byrjað
á sérnámi, eða haldið áfram
sem almennur læknir á polikli-
nik. Þeir, sem hafa liæstu próf-
in, geta þegar að háskólanámi
loknu fengið stöðu við sitt hæfi
á vísindastofnun fyrir fræðilega
eða kliniska vinnu. Þeir, sem
liafa lagt sig sérstaklega eftir
harna- eða kvensjúkdómum á
háskólanum, fá að vinna sem
sérfræðingar í þessum greinum
á polildinik og eru þá undir
eftirliti eldri sérfræðings, en
áhyrgðarstöður fá þeir ekki fyrr
en eftir lengra nám í sérgrein-
inni.
Ekki get ég sagt neitt um
það, hvort árangurinn af þess-
ari námstilhögun er hetri eða
verri en gerist t. d. á Norður-
löndum, þar sem ég þekki til.
Okkur var sagt, að kennaralið-
ið væri fjölmennt, hver kenn-
ari hefði frá 10—15 nemendur,
og enn fremur, að allir kennar-
ar væru vel ])jálfaðir sérfræð-
ingar.
Iljálparlið lækna, feltskerar,
hj úkrunarkonur, 1 j ósmæður,
tannviðgerðarmenn og rann-
sóknarstofufólk, er menntað á