Læknablaðið - 01.09.1961, Qupperneq 73

LÆKNABLAÐIÐ
139
iJleoclór JJh
fnUaion

CjuLmt ndu r CjeorfyiSon:
Biia í§lenzkar konur
við járnskort *
Tilgangur rannsóknar þessar-
ar var að kryfja til mergjar,
hvort grunur annars okkar (Th.
S.), sem þykist hafa orðið þess
var í daglegu starfi, að blóð-
leysi vegna járnskorts sé al-
gengur kvilli íslenzkra kvenna á
barneignaraldri, væri á rökum
reistur.
Fyrsta vandamálið er, hvern-
ig skilgreina skal blóðleysi. Þeg-
ar bókum er flett i því skyni
að leita uppi normalgildi liæmo-
globins, reka menn sig fljótlega
á, að margvísleg gildi eru lil-
greind. Bæði er bér munur eft-
ir þjóðum, og jafnvel samlend-
ir höfundar nota mismunandi
gildi. S. Wright1) setur mörkin
14—18 gr % hjá körlum, en
12—15.5 gr % hjá konum. Til-
svraandi tölur í ritum Castles-)
og Wintrobes3) eru 16 ± 2 gr %
og 14 ± 2 gr %. S. Davidson4)
setur mörkin við 14.8 ± 1.5 gr %
og 14.8 ± 0.75 gr %. 1 Merk’s
Manual3) er það talið blóðleysi,
ef iiæmoglobinmagn er minna
en 12.5 gr %, og enginn kynmis-
munur gerður.
* Frá III. deild Landspítalans; yf-
irlæknir próf. dr. med. Sigurður
Samúelsson.
Hérlendis hefur ekki, svo, að
okkur sé kunnugt, verið fram-
kvæmd víðtæk hóprannsókn til
að ákveða normalgildi hæmo-
globins, og æði mismunandi töl-
ur notaðar. Á lyflæknisdeild
Landspítalans er miðað við, að
14.8 gr % bæmoglobins jafn-
gildi 100%, og böfum við hér
stuðzt við það gildi. Með því að
leyfa 2 gr % frávik telst því
anæmia, ef hæmoglobin mælist
minna en 12.8 gr %. Svo sem
sjá má af framanskráðu, er
þessi tala lægri fyrir karla en
flestir þeir höfundar, sem hér
eru taldir, notast við. Hins veg-
ar setja þeir mörkin fyrir kon-
ur ýmist ivið liærra eða lægra
en við, þó að lítið beri á milli.
Við teljum ekki skynsamlega
ástæðu til að gera mun á kynj-
um í þessu sambandi, enda er-
um við þeirrar skoðunar, að
eðlilegasta skýringin á þeim
kynmun, sem flestir höfundar
tilfæra, sé aukið járntap kvenna
á þvi æviskeiði, er þær liafa á
klæðum, enda kemur þessi mun-
ur ekki fram fyrr en eftir byrj-
un tíða.
Til atbugunar völdum við
sjúklinga, sem vistaðir voru á