Læknablaðið - 01.09.1963, Síða 34

110
LÆKNABLAÐIÐ
Læknafélagi Reykjavíkur ekki fylli-
lega kunnar og á meðan ekki koma
frekari skýringar geta sumar töl-
urnar í fréttatilkynningu ríkisstjórn-
arinnar frá 3. nóv. bent til þess, að
í október hafi rikisstjórnin verið
farin að greiða í einstökum tilfell-
um nokkurn hluta af þeim kröfum,
sem Læknafélagið fór fram á í
launadeilu þeirri, sem stóð frá 31.
jan. 1961 til 13. apríl 1962.
(Um g.):
Of lág tilboö, of lágar kröfitr.
Ekki er vitað um neitt tilboð frá
ríkisstjórninni, sem numið hafi
hærri upphæð en sem svarar rekstr-
arkostnaði bifreiða.
Þá skal á það bent, að hæstu mán-
aðargreiðslur, sem nefndar eru í
fréttatilkynningu ríkisstjórnarinnai
frá 3.11., ná hvergi nærri þvi marki
að veita læknum sömu ævitekjur
og strætisvagnastjórar hafa.
Að lokum skal tekið fram, að með
hliðsjón af blaðafregnum, sem birt-
ust í okt. s.L, af samþykktum síð-
asta þings BSRB, þá hljóti þær kröf-
ur, sem BSRB muni gera um fram-
tiðarlaun sjúkrahúslækna að verða
hærri en þær uppástungur um kjara-
bætur, sem Læknafélag Reykjavík-
ur lagði til grundvallar í afstaðinni
deilu, og verður þvi að álíta, að
áðurnefndar kröfur L. R. hafi ver-
ið of lágar.“
Svo sem segir í greinargerð L. R.
frá 31. okt. ’62, skaut ríkisstjórnin
því til úrskurðar Félagsdóms, hvort
uppsagnir læknanna væru lögmætar
eða ekki. Þannig atvikaðist það, að
BSRB varð aðili að deilu þessari.
Lögfræðingur BSRB (Bandalags
starfsmanna ríkis og bæja) gerði
strax frávísunarkröfu á þeim grund-
velli, að lög þau, er fjalla um Fé-
lagsdóm, hefðu verið samþykkt og
öðlazt gildi, eftir að uppsagnirnar
komu fram og ætti þvi ekki að
dæma réttmæti uppsagnanna eftir
þeim, heldur eftir lögum, sem voru
í gildi, þegar uppsagnirnar voru rit-
aðar og sendar viðkomandi heil-
brigðisyfirvöldum. Úrskurður um
frávísunarkröfuna var kveðinn upp
í Félagsdómi 5. nóv. og var á þá
leið, að Félagsdómur væri bær um
að f jalla um réttmæti uppsagnanna.
Úrskurðurinn birtist í heild í Vísi
6. nóv. '62. Þessum úrskurði áfrýj-
aði BSRB til hæstaréttar.
9. nóvember skrifaði sr. Jakob
Jónsson, sóknarprestur í Reykjavík,
bréf til eftirfarandi aðila: BSRB,
heilbrigðismálaráðuneytisins og
lækna þeirra, er sagt höfðu upp
störfum sínum við sjúkrahúsin.
Bauðst hann til að taka að sér eins
konar málamiðlun í deilu þessari.
Engin afstaða var tekin til þessar-
ar málaleitunar, enda boðaði heil-
brigðismálaráðherra þann 11. nóv.
formann Læknafélags Islands, for-
mann Læknafélags Reykjavíkur og
aðra forystumenn heilbrigðismála á
sinn fund. Kvað ráðherrann mjög
aðkallandi nauðsyn að finna lausn
á deilu þessari, þar eð flest sjúkra-
hús, er hlut áttu að máli, gætu að-
eins starfað að litlu leyti. Slíkt væri
að skapa vandræðaástand, sem yrði
að leysa. Á fundi þessum skýrði ráð-
herrann, i formi fréttatilkynningar,
frá tilboði um lausn deilunnar.
Fréttatilkynningin frá ríkisstjórn-
inni var þannig:
,,I dag hélt heilbrigðismálaráð-
herra fund með formönnum Lækna-
félags Islands, Læknafélags Reykja-
víkur og Bandalags starfsmanna
ríkis og bæja og nokkrum forystu-
mönnum heilbrigðismála.
Ráðherra skýrði frá því, að ríkis-
stjórnin væri reiðubúin að beita sér
fyrir lausn læknadeilunnar svoköll-
uðu á þeim grundvelli, að læknum
þeim, sem hlut eiga að máli, reikn-