Læknablaðið - 01.06.1969, Blaðsíða 40

92
LÆKNABLAÐIÐ
ar einkum af því, að bifreiða-
kostnaður lækna hefur farið
hraðvaxandi á undanförnum
árum, vegna verðhækkana á
bílum og rekstrarvörum tii
þeirra og nú að síðustu vegna
breyttra reglna um skattafrá-
drátt bifreiðakostnaðar lækna í
starfi.
1 marz síðastliðnum barst
Læknafélagi Islands og Lækna-
félagi Reykjavíkur útdráttur úr
fundargerð ríkisskattanefndar
frá 13. 3. 1969, þar sem meðal
annars voru settar fram reglur
um frádrátt bifreiðakostnaðar
á skattaframtölum lækna. Regl-
ur þessar voru ræddar á al-
mennum fundi í Læknafélagi
Reykjavíkur 25. 4. 1969. L.I. og
L.R. hafa sent ríkisskattstjóra
skriflega greinagerð um málið
og óskað leiðréttinga.
Varla getur vafi á því leikið,
að þeir, sem fjölluðu um skatta-
reglur þessar, hafi nokkuð tak-
markaða þekkingu á störfum
lækna og skyldum þeirra í nú-
tímaþjóðfélagi. I reglunum er
gerður greinarnnmur á heim-
ilislæknum og sérfræðingum og
þörf heimilislækna metin eftir
númerafjölda þeirra í sjúkra-
samlagi. Sjónarmið þessi eru
einhliða, að miklu leyti úrelt
og að öllu leyti ónothæf með
tilliti til læknisþjónustu í nú-
tímaþjóðfélagi.
Varðancli störf heimilislæknn
md benda á eftirfarandi:
a) Rílaþörf heimilislækna
getur ekki miðazt eingöngu við
sjúklingafjölda né vitjanir í
heimahús, því að læknar þessir
þurfa á bifreið að halda við
ýmsa aðra þætti í starfi sínu,
t. d. ferðir á sjúkrahús og aðr-
ar heilbrigðisstofnanir, skyndi-
ferðir á lækningastofu utan við-
talstíma, fleiri en eina lækn-
ingastofu, ferðir vegna neyðar-
vaktþjónustu, ferðir á fræðslu-
fundi o. fl.
b) Vitjanafjöldi heimilis-
læknis stendur ekki í beinu
hlutfalli við númerafjölda í
sjúkrasamlagi, margfeldnis-
þáttur getur verið 3 eða meira.
Af þessu sést, að mælikvarð-
inn er ónákvæmur og ranglát-
ur, sérstaklega ef þröng núm-
erabil eru notuð til viðmiðunar.
c) Á sumum stöðum hér á
landi eru heimilislækningar
stundaðar í stórum stíl, án þess
að um nein sjúkrasamlagsnúm-
er sé að ræða né fyrirfram
ákveðna tölu sjúklinga á hvern
lækni. Númeraregla við slíkar
aðstæður er ónothæf.
Varðandi slörf sérfræðinga
og annarra lækna við heil-
brigðisstofnanir má benda á
eftirfarandi:
Eftir starfsaðstöðu má skipta
þeim í þrjá flokka: 1. Þeir, sem
vinna eingöngu við sjálfstæð
læknisstörf. 2. Þeir, sem vinna
að nokkru leyti á stofnunum og
nokkru ley ti sjálfstætt. 3.
Flokkur sérfræðinga vinnur
eingöngu eða næstum eingöngu