Læknablaðið - 01.06.1969, Qupperneq 44

94
LÆKNABLAÐIÐ
Af þessu leiðii*, að sérfræðingar
mega vera við því búnir að
sinna slíku kalli um sjúkravitj-
un fyrirvaralaust, þegar mikið
liggur við.
h) Sérfræðingar á sjúkra-
húsum og aðrir sjúkrahúslækn-
ar þurfa einnig að vera við þvi
búnir að sinna skyndilega kalli
frá sjúklingi, sem hefur nýlega
verið útskrifaður af sjúkrahúsi
og þarfnast nákvæms eftirlits.
Stafar þetta nokkuð af hinum
alkunna sjúkrahússkorti, þann-
ig að sjúldinga verður að senda
af sjúkrahúsum svo fljótt sem
frekast má verða, en sumir
þeirra þurfa sérfræðilegt eftir-
lit í lengri eða skemmri tíma
eftir hrottför.
i) Þá er það algengt, að sér-
fræðingar séu fyrirvaralaust
kallaðir til ráðuneytis á önnur
sjúkrahús eða heilbrigðisstofn-
anir fjarri þeirra aðalvinnu-
stað. Slík kvaðning getur orðið
á vinnutíma eða utan lians.
j) Það er skylda lögum
samkvæmt, að læknar viðhaldi
þekkingu sinni, og í því skyni
hefur verið komið á fót fræðslu-
fundum lækna við ýmsar stofn-
anir og í ýmsum sérfélögum
þeirra (lög nr. 47, 1932). I slík-
um tilvikum þurfa læknar
stundum að komast milli staða
skjótara en almenn flutninga-
tæki leyfa. Að fullnægja þess-
ari fræðsluskyldu er raunar
skilyrði þess, að leyfilegt sé að
afla lekna með læknisstarfi.
Menntun lækna er löng og
kostnaðarsöm og starfstími
þeirra bæði dýr og dýrmætur
fyrir þjóðfélagið. Það er því
þjóðhagslega óheppilegt aðgera
nokkrar þær ráðstafanir, sem
hindra starfshagræðingu lækna
eða koma í veg fyrir, áð tími
þeirra nýtist sem bezt. Þess
vegna er ekki aðeins nauðsyn-
legt að hafa bifreið tiltæka i
starfi, heldur einnig þjóðliags-
lega heppilegt, þegar um er að
ræða lækna, hvort heldur er al-
menna heimilislækna, sérfræð-
inga eða aðra lækna, sem starfa
við sjúkrahús eða aðrar heil-
hrigðisstofnanir.
Af framansögðu má ljóst
vera, að starfandi læknir getur
ekki án bifreiðar verið. Verður
þá að meta, að hve miklu leyti
hann notar bifreiðina vegna
starfsins og að hve miklu leyti
til einkaafnota. Þá ber þess að
geta, að ákveðnir, fastir liðir í
stofn- og rekstrarkostnaði bif-
reiða verða hinir sömu, hvort
sem bifreiðin er notuð eingöngu
til starfsins eða að nokkru leyti
til heimilisnota. Þess má geta,
að sumir læknar hafa ráð á að
eiga tvær hifreiðar, aðra ein-
göngu vegna starfsins, en hina
til heimilisnota. Þeir föstu liðir
í reksturskostnaði, sem litt eru
háðir notkun, eru: afskriftir,
skattar og ti*yggingar. Annar
rekstrarkostnaður, t. d. bensín,
hjólbarðar og viðgerðir, fer að
miklu leyti eftir því, hversu