Læknablaðið

Årgang

Læknablaðið - 01.02.1976, Side 79

Læknablaðið - 01.02.1976, Side 79
LÆKNABLAÐIÐ 43 meta svörunina. Aðeins æft starfslið ætti að annast framkvæmd prófsins. Þar sem komið hefur í ljós á síðari ár- um, að bæði læknar og hjúkrunarkonur, sem nýverið hafa lokið prófi, kunna eigi full skil á framkvæmd berklaprófsins, verður að teljast nauðsynlegt að bæði læknadeild háskólans og hjúkrunarskólinn sjái svo um, að fullkomin fræðsla fáist fyrir þessa nemendur um framkvæmd og þýðingu þessa mikilsverða prófs (sjá inn- legg milli bls. 32 og 33). Um 2. lið: Á síðari árum hefur það færst mjög í vöxt, einkum í þróunarlöndum Afríku og Asíu, þar sem skortur er á sjúkrarými, að lyfjameðferð berklasjúkl- inga væri svo til eingöngu látin fara fram utan sjúkrahúsa, á göngudeildum. Eigi skal ráðið til þessa hér á landi að svo stöddu, enda hafa nýir, smitandi sjúklingar eigi verið svo margir undanfarin ár, að slíkt teljist nauðsynlegt. Sjúkling með smitandi lungnaberkla skal þegar í stað einangra á sjúkrahúsi og hefja sérhæfða lyfjameðferð þar hið fyrsta. Mikið er undir því komið, að lyfjameð- ferðin sé rétt valin í byrjun og henni hald- ið stöðugt áfram, unz hún ber árangur. Eins og nú er háttað notkun berklalyfja, er talið árangursrikast að nota strax í byrjun þrjár mismunandi tegundir berkla- lyfja svo berklasýklarnir nái eigi að að- laða sig lyfjunum og verða ónæmir gegn þeim. Nauðsynlegt er að halda lyfjunum fast að sjúklingunum, einkum fyrst í stað, en meðferð tekur nú venjulegast 18-24 mánuði. Ný lyf kunna ef til vill að stytta þennan tíma. Komi auka- eða eiturverk- anir í ljós má reyna að sniðganga þau lyf, er því valda og velja önnur í þeirra stað. Eftir þriggja til fjögurra mánaða með- ferð eru langflestir sjúklinganna lausir við smit, og sjúkrahúsvist tæpast nauð- synleg úr því. Áherslu verður þó að leggja á stöðugt áframhald meðferðar og fylgjast vel með því að lyfin séu tekin samkvæmt fyrirmælum. Sé vafi á slíku, má með þvagrannsóknum hjá sjúklingnum sann- færast um lyfjanotkunina. Þar sem vanda skal til berklavarna og meðferðar sjúkdómsins, verður að teljast nauðsynlegt að hafa sjúklingana einangr- aða, meðan þeir eru smitandi, vegna smit- hættunnar og ennfremur að þeir séu í sjúkrahúsi, meðan fylgst er með fyrstu viðbrögðum þeirra við lyf jameðferðinni. Sé henni vel fylgt eftir, einkum framan af meðferðartímanum, ber flestum stofnunum saman um, að 95-98% sjúklinga nái full- um bata. Annars er nú unnið svo mjög að rann- sókn nýrra berklalyfja, að gera má ráð fyrir að ný lyf, áhrifameiri og með minni eiturverkanir komi fram, áður en langt um líður. Um 3. lið: Nauðsynlegt er, að heilsu- gæelustöðvar fylgist vel með hinum berkla- veika fyrstu árin, rannsaki og láti rækta úr sputum, framkvæmi blóðrannsóknir og taki sjúklinginn af berklaskrá, þegar hann telst eigi lengur virkur eða hefur lokið meðferð. Röntgenmyndun er nauðsynleg öðru hvoru, einkum fyrst í stað. Aðal- atriðið er, að öllum heilsugæslustöðvum sé ljóst, að þeim ber að fylgjast með heilsu- fari sjúklingsins og séu ábyrgar fyrir réttri skráningu hans um hver áramót. Um 4. lið: í kaflanum um bólusetningu gegn berklaveiki hér að framan er getið nokkurra starfshópa eða annarra hópa fólks, sem talið er að séu i meiri berkla- smithættu en almennt gerist. Þar sem nú er reiknað með að BCG bólusetning veiti um 80% hinna bólusettu vörn gegn sjúkdómnum og að þessara varna gæiti að minnsta kosti í 10 ár eftir bólusetninguna,151 þykir rétt að halda áfram að bólusetja einstaklinga fyrr- greindra hópa, sem telja má að fremur öðrum geti orðið fyrir berklasmitun. Er því nauðsynlegt, að stjórn berklavarnanna hér sjái um, að alltaf sé á boðstólum BCG bóluefni af bestu tegund ásamt tuberkúlíni, sem heilsugæslustöðvar geta notfært sér, þegar þess er þörf. Ennfremur að annast, að allir þeir, sem þannig eru berklabólu- settir, verði skráðir sérstaklega i heima- héraði sínu og einnig í aðalberklabólu- setningarskrá rikisins á Berklavarnastöð- inni í Reykjavík. Um 5. lið: Gera verður ráð fyrir því, að berklaprófum á börnum í aldursflokkun- um 6-13 ára verði haldið áfram í sem flestum læknisumdæmum minnst árlega. Með því að takmarka mjög notkun BCG
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114

x

Læknablaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknablaðið
https://timarit.is/publication/986

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.