Dagblaðið Vísir - DV - 04.04.2007, Qupperneq 27

DV Páskablað miðvikudagur 4. apríl 2007 27
Vandfenginn er Vinur trúr
„Við kynntumst í Skeggjabekkn-
um svonefnda í Laugarnesskól-
anum,“segir Jón Baldvin og seg-
ir bekkinn hafa verið nefndan eftir
kennaranum, Skeggja Ásbjarnar-
syni. „Skeggi var besti kennari Ís-
landssögunnar, hann hélt þessum
bekk saman og var annálaður af-
burðarkennari. Þessir vinir mínir
höfðu verið í skólanum frá blautu
barnsbeini, en ég var landsbyggðar-
beibí, sem kom og fór eftir því hvort
Hannibal var inni eða úti af þingi.
Svo lá leiðin aftur vestur, en þá gerð-
ist ég fréttaritari bekksins, skrifaði
bréf að vestan sem voru hengd á töfl-
una, borgarbörnunum til upplýs-
inga um hvernig lífið væri á lands-
byggðinni.“
Og þá að gælunöfnunum.
„Gaggi, hann heitir Ragnar Arn-
alds, Stymmi er Styrmir Gunnars-
son, Maggi, Magnús Jónsson var
kvikmyndagerðarmaður, látinn
langt fyrir aldur fram, Dóri, Halldór
Blöndal, forseti sameinaðs þings og
Dædi, Sveinn Eyjólfsson, var um-
svifamikill kaupsýslumaður sem rak
dagblað og fleira. Við strákarnir höf-
um yfirleitt rifist eins og hundar og
kettir og verið ósammála um nán-
ast allt. Ragnar var eiginlega hugar-
farslega rithöfundur strax í bernsku
og vannt il verðlauna í smásagna-
keppni. Hann var miklu minna pól-
itískur en við Styrmir. Við Styrmir
vorum óðapólitískir og rifumst frá
morgni til kvölds. Hann var últra
hægri og ég var últra vinstri. Einu
sinni rifumst við Stymmi svo mik-
ið í strætó að við vorum reknir úr
vagninum. Öðru sinni stóðum við
undir glugganum hjá nunnunum á
Landakoti að kvöldlagi og rifumst
heiftarlega - ábyggilega um Nato -
með þeim afleiðingum að út þustu
nunnur sem báðu okkur í guðanna
bænum að hypja okkur, því við vær-
um að stofna í hættu lífi bráðveiks
fólks.“
„Maggi var skáld og Dóri Blön-
dal var róttæklingur og þjóðvarnar-
maður, var á móti her í landi. Þetta
var uppleggið í vinahópnum en þó
ég nefni strákana, þá vorum við ótta-
legir tossar. Stelpurnar voru góðu
námsmennirnir eins og Brynja Ben
leikstjóri og Margrét Eggertsdóttir
svo dæmi séu tekin.“
Leiðir félaganna lágu aftur sam-
an í Menntaskóla, þótt Ragnar Arn-
alds og Jón Baldvin hafi báðir sagt sig
úr skóla í fimmta bekk.
„Ég, af þeirri einföldu ástæðu að
mér leiddist í skólanum og fannst
miklu skemmtilegra að lesa utan-
skóla. En samband okkar er ennþá
sem fyrr. Það getur liðið áratugur
eða svo milli þess sem við hittumst,
en við erum alltaf sömu vinirnir. Al-
veg sama hvað hefur gerst... Tveir
okkar urðu formenn stjórnmála-
flokka, ég og Ragnar Arnalds og við
rifumst oft grimmilega sem pólit-
ískir andstæðingar. Halldór Blöndal
var einhvern tíma með mér í ríkis-
stjórn og ég gerði hann að landbún-
aðarráðherra, sem ég sé náttúrlega
eftir alla tíð, því hann var alveg kol-
ómögulegur landbúnaðarráðherra!
En það breytir engu. Það er alveg
sama hvað við rífumst og alveg
sama þótt við hittumst ekki, þegar
við strákarnir úr Skeggjabekknum
hittumst, þá erum við vinir.“
Strákarnir úr Skeggja-
bekknum Verða alltaf Vinir
Jón Baldvin Hannibalsson, fyrrum ráðherra og
sendiherra á marga vini frá æskuárunum. Þeir voru
kallaðir Nonni, Gaggi, Stymmi, Maggi, Dóri og Dædi
og kynntust í barnaskóla. Nú eru þetta allt landsfræg-
ir menn og Jón Baldvin segir okkur af vináttunni.
Leiðir Legið saman
á ótrúLegan hátt
„Sigmar er nokkrum árum eldri en ég og þess vegna
get ég viðurkennt, kinnroðalaust, að fyrir tuttugu árum
leit ég ákaflega upp til hans,“ segir Inga Lind.„Ég hef
sennilega verið 12 ára og hann 19 ára. Ég hefði aldrei
vitað neitt um manninn hefði ég ekki deilt sama áhuga-
máli, nefnilega ræðumennsku, auk þess sem bróðir
minn þjálfaði hann og lið hans fyrir MORFÍS. Simmi var
geysilega góður ræðumaður, flugmælskur og sjálfsör-
yggið uppmálað í pontunni. Svo ég skráði mig auðvitað
á ræðunámskeið hjá honum. Held alveg örugglega að ég
hafi farið á fleira en eitt.
Svo rann mikið vatn til sjávar án þess að leiðir okkar
lægu neitt sérstaklega saman, þær sköruðust kannski
aðeins hér og þar. Einu sinni vann Simmi til dæmis á Að-
alstöðinni og ég man að þá hringdi ég í hann til að vita
hvort hann vantaði ekki útvarpskonu í vinnu. Þetta gerð-
ist seint á síðustu öld. Hann svaraði því til að kæmi ég
með góða hugmynd að útvarpsþætti, væri hann mjög til
í að skoða málið. Ég fékk svo bara enga hugmynd.
Seinna kynntist ég elstu dóttur Simma og eitthvað
gætti hún barnanna minna. Ákaflega vönduð ung, kona
þar á ferð. En auk þess að eiga sameiginlega vini hér og
þar, býr fyrrverandi sambýliskona hans og barnsmóð-
ir með fyrrverandi sambýlismanni mínum sem tók um
tíma þátt í uppeldi
dóttur minnar en
tekur nú þátt í upp-
eldi dóttur hans.“
Framhald á
næstu síðu
Inga Lind Karlsdóttir, sjónvarpsdrottning
tengist Sigmari Guðmundssyni órjúfanleg-
um böndum. Hún hefði meira að segja getað
fengið vinnu hjá honum fyrir mörgum árum,
hefði hún fengið réttu hugmyndina.