Læknablaðið - 15.05.1984, Qupperneq 29

LÆKNABLAÐIÐ
135
Lokaorð
Pegar vel er skilgreint, hvað próf mælir og
þegar pað er áreiðanlegt, er það mikilsvert
tæki. Með mörgum og yfirgripsmiklum próf-
um, má tryggja sjúkum að læknar hafi þá
fræðilegu og verklegu þekkingu sem stefnt er
að með læknakennslunni. Að auki vísa þau
kennurum veginn til að bæta kennsluna þar
sem árangur er ekki nægilega góður og þau
eru stúdentum til glöggvunar um hvar þeir
þurfi að bæta sig og eru þeim jafnframt til
upplýsingar um, hvað ætlast er til að þeir
leggi áherslu á í náminu.
Auk gerðar og innihalds prófa, þarf að huga
að tíðni þeirra og tímasetningu. Yfirgripsmikil
próf, sem taka yfir fjölþætt námsefni, stuðla að
yfirsýn og samhæfingu mismunandi þátta lær-
dómsins. Próf í takmörkuðu námsefni geta
gagnast stúdentum til hvatningar og leiðbein-
ingar í námi, en hætt er við að þau leiði til
fljótaskriftar og hvetji til skorpunáms, sem
lítið skilur eftir þegar lengra frá líður. E.t.v.
mætti stefna að því, að taka upp fyrirkomulag
er nú tíðkast við nokkra skóla í Bandaríkjun-
um. Nemendur ganga þá undir próf, t.d. á
þriggja mánaða fresti, í öllu því sem þeir hafa
lært, frá því þeir hófu nám í læknisfræði. Ekki
er um það að ræða stúdentar falli á þessum
prófum, heldur eru þau notuð til þess að fá
vitneskju um, í hvaða þáttum efnisins þeir hafa
ekki næga kunnáttu og er þá hvortveggja, að
bæta verður kennsluna í þeim þætti, ef kunn-
áttuleysi í honum er almennt, svo og hitt að
stúdentum er gert að sýna framfarir á þessu
kunnáttusviði við næsta próf. Prófin eru þann-
ig bæði stöðug leiðbeining stúdenta um getu
þeirra í öllum þáttum námsins og til upplýs-
ingar fyrir kennara og deildarstjórn, um
hvar betur verði að gera.
HEIMILDIR:
1) Stefánsson, Jón G. Hugleiðingar um próf og
einkunnir. Læknaneminn 17. árg. 3. tbl. 1964.
2) Nystrup J, Thieden HID. Workshop om nyere
evalueringsformer i medicinsk undervisning og
til bedommelse af kliniske færdigheder. Ugeskr
Læger 1983; 145:2055-6.
3) Katz FM, Snow R. Assessing Health Workers’
Performance. A Manual for Training and Super-
vision. Geneva, World Health Organisation 1980.
(Public Health Papars, no. 72).
4) McGuire C, Solomon L, Bashook P. Construction
and use of written simulations. The Psychological
Corporation, New York, 1976.
5) Harden RM, Gleeson FA. Assessment of clinical
competence using an Objective Structured Clini-
cal Examination (OSCE), ASME Booklet no. 8
Association for Study of Medical Education,
Dundee 1979; 13:44-54.