Læknablaðið - 15.12.1985, Blaðsíða 51

LÆKNABLAÐIÐ
365
Titill er ritaður með lágstöfum. Hægt er að
setja fram frekari upplýsingar í undirtitli, til
þess að titill verði ekki of langur.
í textadálki lengst til vinstri og í haus skal
texti vera eins stuttur og kostur er.
Ef fjöldi þeirra atriða, sem þarf að tjá er
mjög mikill, er oft betra að skipta töflunni
upp í tvær eða fleiri einfaldari.
Ekki tjáir að setja fram hlutsfallslega
dreifingu eina sér, tölfræðilegar upplýsingar
skal ávallt túlka út frá upphaflegu talnasafni.
Hver tafla skal vé/rituð eða teiknuð á
sérblað. Ekki má rita aftan á þau blöð, fremur
en önnur sem í handriti eru.
MYNDLÝSING
Myndir skal velja af kostgæfni og forðast ber
að ofhlaða greinar með myndum.
Sendið ekki filmur. Sendið myndir í því
formi, sem þið ætlist til að verði á þeim í
blaðinu.
Ljósmyndir skulu vera skýrar og verða að
þola nauðsynlega smækkun. Ekki má rita
aftan á ljósmyndir, en þær skulu festar við
blöð, sem hafa að geyma upplýsingar um
númer myndar, hvað hún sýnir og aðrar þær
upplýsingar, sem nauðsynlegar eru í texta.
Grafar og teikningar skulu vera skýr og
snyrtileg og eftir þeim þarf að vera hægt að
gera myndamót og þau þurfa að þola nauðsyn-
lega smækkun. Þau skulu teiknuð á sérstök
blöð. Hér gildir sama regla og um önnur blöð,
að ekki má rita aftan á þau.
Ef ekki er augljóst hvernig mynd á að snúa,
skal fylgja ljósrit, þar sem gefin eru fyrirmæli
í þessa veru.
Mikilvægt er að grafar (súlnarit stólparit,
fleygrit, stöplarit, línurit, strikarit, tvísturrit)
og teikningar séu einföld og að línur og tákn
séu ekki fleiri en svo, að auðvelt sé að greina.
Sérhver myndlýsing skal vera auðskilin.
Henni skulu fylgja merkingar, svo sem
númer (Mynd 1, Fig 1, ef merkingar eru á
ensku), titill, hvaðan upplýsingar eru fengnar
og hvenær, hvaða mælieiningar eru notaðar,
svo og skýringar á táknum. Titill er venju-
lega settur neðan við myndina, en sú regla er
ekki algild.
Safna skal öllum titlum saman á sérblað og
skrifa þá upp í töluröð (legend to figures).
í meginmáli skal vísa til myndlýsinga og
forðast skal að eyða óþörfu máli til skýringar
á myndum.
Sérstök fyrirmæli um fyrirkomulag og upp-
setningu, skulu ekki rituð á myndir eða teikn-
ingar, heldur skal þetta koma fram á
sérstökum blöðum.
Myndum, sem ekki eru runnar frá höfund-
um skal fylgja skýring á uppruna þeirra.
Höfundar skulu afla sér skriflegs leyfis út-
gefanda.
EFNISÁGRIP Á ENSKU
Efniságrip (summary) á ensku skal fylgja
öllum greinum, sem byggðar eru á eigin
reynslu höfunda og hverju því efni, sem líklegt
er að áhuga geti vakið erlendis.
HEIMILDIR
Heimildir skal skrifa á sérstök blöð. Að
jafnaði skulu heimildir ekki vera fleiri en 20,
nema um sé ræða yfirlitsgreinar og ekki
verður komizt hj á að fara fram úr þessari tölu.
Skal leita samþykkis ritstjórnar, þegar svo
stendur á.
Leitast skal við að tilfæra aðeins heimildir,
sem máli skipta. í texta er vísað til heimilda.
Heimildir skulu tölusettar í þeirri röð, sem
þær koma fyrir í texta. Dæmi: »Því er haldið
fram (1), að«. . ., ». . .síðari rannsóknir (2)
Ieiddu í ljós«. ..« ».. .meðferð hefur breyzt
með tilkomu nýrra lyfja (3). . .« »Áður höfðu
menn talið (4)...«
í greinarlok fylgi listi með yfirskriftinni:
HEIMILDIR. Skal greina frá nöfnum höf-
unda og upphafsstöfum þeirra, samkvæmt
engilsaxneskri ritvenj u. Tilgreina skal alla höf-
unda, nema þeir séu fleiri en sex. Þá skal að-
eins tilgreina þrj á og gefa til kynna með orðun-
um et al., að þeir séu fleiri. Þessu næst komi
allur greinartitill, þá nafn tímarits í styttingu i
samræmi við Index Medicus (List of Journals
Indexed); birtingarár, árgangur (bindi); blað-
síðutal (fyrsta-siðasta). Bækur skulu til-
færðar: Höfundur, bókartitill, útgáfustaður,
útgefandi, útgáfuár.
Dæmi um rétta uppsetningu tilvitnana:
TÍMARIT
Hannesson G. fslenzkt læknafélag. Læknablaðið 1915;
1:3.
Soter NA, Wasserman SI, Austen KF. Cold urticaria:
Release into the circulation of histamine and eosonop-
hil chemotactic factor of anaphylaxis during cold
challenge. N Engl J Med 1976; 687-90.
The Committee on Enzymes of the Scandinavian Society
for Clinical Chemistry and Clinical Physiology. Re-