Læknablaðið

Árgangur

Læknablaðið - 15.05.1991, Blaðsíða 19

Læknablaðið - 15.05.1991, Blaðsíða 19
LÆKN ABLAÐIÐ 181 SAMTENGING OG VERKUNARMÁTI ASÓLA Höfundar: Vilhjálmur G. Skúlason, Sigurður N. Ólafsson. Rannsóknaslofa í lyfjaefnafræði Asólar (ímídasól- og tríasólsambönd) eru mjög áhugaverð frá sjónarmiði lyfjafræði vegna þess, að þau hafa hemjandi áhrif á ýmsa gerhvata, einkum þá sem eru sytókróm P-450 tengdir, en slíkir gerhvatar taka til dæmis þátt í lífsamsetningu stera úr asetati. Þessi eiginleiki virðist vera bundinn við köfnunarefni, sem hefur par af fríum elektrónum og er talið, að band myndist á milli þeirra og hemhluta gerhvatans. Gengið er út frá því, að efnið bindist að minnsta kosti við tvo staði á yfirborði gerhvatans og að hægt sé að ná til annars bindistaðar, til þess að auka virkni og verkunarlengd, með langri hliðarkeðju á hinu köfnunarefnisatómi ímídasólkjamans. Þau efni úr flokki asóla, sem hafa mest notagildi, em sveppalyf eins og til dæmis ekónasól, oxíkónasól og flúkónasól. Nokkur ný ímídasólafbrigði úr flokki eter- og oxímsambanda hafa verið þróuð og framleidd og verður hugsanlegum verkunarmáta og samtengingu þeirra Iýst. AUKIN TJÁNING Á mRNA FYRIR »INSULIN- LIKE GROWTH FACTOR BINDING PROTEIN-3« í ADENOCARCINOMA RENALIS Höfundar: Arni V. Þórsson, Raymond L. Hintz, Susanne Bock, David R. Powell, Petro E. Petrides. Bamadeild Landakotsspítala, Stanford University CA, USA, Baylor University, Houston TX, USA, Universitatklinik III, Múnchen D Rannsóknir hafa sýnt að »Insulin-like Growth Factors« gegna lykilhlutverki við stjómun vaxtar í fjölmörgum vefjum og frumutegundum, meðal annars í nýmm. Ólíkt ýmsum öðmm prótein hormónum hafa IGF sérstök bindiprótein (BP) sem þau tengjast við með mjög miklu næmi. (»high affinity«) Að minnsta kosti þrem tegundum bindipróteins hefur verið lýst hjá mönnum. Þessi bindiprótein em skyld, en em þó um margt ólík að mólekúlargerð og hegðun. Við einangmðum og rannsökuðum Poly (A)+ mRNA úr æxlisvef 18 sjúklinga með nýmakrabbamein (adenocarcinoma) og úr eðlilegum aðliggjandi nýmavef til samanburðar. Magn mRNA var ákvarðað með »Northem analysis« og þéttni mælingar (densitometry) vom framkvæmdar til að fá betri samanburð á mRNA gildum og eðlilegum nýmavef allra sjúklinganna. Mean optical density area (AUx mm) Eðlilegur nýrnavefur........0.57±0.14 SEM Æxlisvefur..................8.56±2.02 SEM Meðalgildi IGF BP-3 mRNA var vemlega aukið í vefjasýnum frá adenocarcinoma renalis. I 17 af 18 pömðum sýnum var meira magn af IGF BP-3 mRNA í carcinoma æxlinu. Til samanburðar var gerð »Southem analysis« á vefjasýnum frá fjórum sjúklinganna og fundust ekki merki um mögnun á geni sem gæti skýrt þessa miklu aukningu á mRNA magni. Sýnt hefur verið fram á að IGF BP-3 getur aukið eða magnað vaxtarörvandi áhrif IGF í vissum vefjum eða frumum. Aukin tjáning IGF BP-3 mRNA í adenocarcinoma nýmaæxlum eftir líkur á því að staðbundin framleiðsla á IGF BP-3 sé aukin. Niðurstöðumar benda til þess að IGF BP-3 geti átt þátt í að stjóma vexti þessara krabbameinsfrumna. MINNKAÐUR ÚTSKILNAÐUR Á CYSTATIN C FRÁ MONOCYTUM SJÚKLINGA MEÐ ARFGENGA HEILABLÆÐINGU VEGNA MÝLILDIS Höfundar: María Bjamadóttir, Leifur Þorsteinsson, Guðmundur Georgsson, Bjami Ásgeirsson, ísleifur Ólafsson, Ólafur Jensson, Gunnar Guðmundsson. Erfðafræðideild Blóðbankans, Tilraunastöð H.I. í meinafræði, Keidum, Raunvísindastofnun H.I., Klinisk- Kemiska Lab. Háskólasjúkrahúsinu í Lundi Svíþjóð, taugalækningadeild Landspítalans Arfgeng heilablæðing vegna cystatin C mýlildis (amyloid) erfist ókynbundið ríkjandi. Til gmndvallar blæðingunum liggja mýlildisútfellingar í litlum slagæðum sem í langflestum tilfellum leiða til dauða á unga aldri (20- 40 ára). Próteinið sem myndar mýlildisþræðina er afbrigðilegt proteasa latefni, cystatin C. Vemlegrar þekkingar hefur verið aflað um eðli og orsök þessa sjúkdóms á undanfömum ámm, en ekkert er vitað um myndunarferli meinsins (pathogenesis). Rannsóknir benda til að einkjama frumur átfmmukerfisins (mononuclear phagocytic system) hafi hlutverki að gegna við myndun mýlildis almennt. Einnig hefur verið sýnt fram á að þær mynda og skilja út cystatin C »in vitro«. Á þessum forsendum ákváðum við að kanna hæfni monocyta úr blóði einstaklinga með gallað cystatin C gen til að mynda og skilja út cystatin C »in vitro«. Monocytar úr blóðgjöfum vom notaðir til samanburðar. Monocytamir vom ræktaðir í æti RPMI 1640 bætt með 10% mannasermi. Þrjár ræktanir vom settar upp úr hverjum einstaklingi og þær ræktaðar f 5, 10 og 15 daga. Tuttugu og fjórum tímum fyrir hirðingu var hver ræktun þvegin vandlega og síðan höfð í æti án sermis. Eftirfarandi þættir vom athugaðir: 1) Mælt magn á cystatin C í æti og sprengdum fmmum með ELISA aðferð. 2) Dreifing cystatin C í fmmunum athuguð með ónæmislitun. 3) Rafdregið var í SDS polyacrylamide geli og síðan gerð ónæmisbinding (immunoblott) á cystatin C. Hlutfallið á milli cystatin C í sprengdum fmmum/æti var hœrra en einn í langflestum ræktunum frá einstaklingum með meingenið. Þetta hlutfall var hins vegar alltaf undir einum hjá heilbrigðum, það er minna í sprengdum frumum en æti. Ónæmislitun á frumunum sjálfum sýndi engan mun milli hópanna. Cystatin C fannst einkum í umfrymi en einnig veikt í kjama. Niðurstöður ónæmisbindingar benda til að cystatin C sem monocytar skilja út sé eins hjá heilbrigðum og einstaklingum með meingenið. Niðurstöður okkar sýna minnkun á útskilnaði cystatin C frá monocytum einstaklinga með cystatin C meingen í samanburði við monocyta frá heilbrigðum. ERFÐABREYTILEIKI í MÆÐI- OG VISNUVEIRUM Höfundar: Valgerður Andrésdóttir, Guðmundur Georgsson, Ólafur Andrésson, Páll A. Pálsson, Guðmundur Pétursson. Tilraunastöð Háskóla íslands í meinafræði, Keldum
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Læknablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Læknablaðið
https://timarit.is/publication/986

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.