Læknablaðið - 15.10.1993, Blaðsíða 16

308
LÆKNABLAÐIÐ
30
Verkir Þreyla+mæði Annað Engin
Mynd 8. Huglceg einkenni. I síðustu súlunni eru
sjúklingar með geðræn einkenni sem tengjast lýtinu.
Loftbrjóst Sermi ígerð Annað
Mynd 9. Aukakvillar.
hinn ekki, þannig að spöngin getur hreyfst
óhindrað við öndun og áreynslu. Leitast er
við að hafa stálspöngina í eitt ár eftir aðgerð.
Þessi skurðtækni er víða svipuð, en þróun
hennar á Landspítalanum er einkum fólgin í
eftirfarandi:
í fyrstu voru notuð rif til að halda bringubeini
í réttri legu þar til það greri. Þar sem
það gafst ekki nógu vel var farið að
nota stálspangir sem voru hannaðar á
Landspítalanum. Þær voru í fyrstu festar við
rif, beggja vegna við bringubeinið, en það
gafst ekki nógu vel. Festingar vildu slitna
stundunr jafnvel báðar og spöngin fór á skrið
gat stungist út undir húð, valdið óþægindum
og hætta var á húðrofi. Þá var farið að festa
spöngina einungis öðrum megin, sem reyndist
mikið betur, enda skynsamlegra þar sem
bringan og spöngin eru á stöðugri hreyfingu
bæði vegna öndunar og áreynslu. Einnig
þurfti að taka tillit til að þetta voru oft ungir
einstaklingar í hröðum vexti. Eftir að farið var
að gera þetta losnuðu spangirnar sára sjaldan.
I fyrstu voru þær fjarlægðar eftir þrjá til fjóra
mánuði, en þar sem aflögunin vildi að okkar
mati stundum koma að einhverju leyti aftur,
lengdum við tímann í um það bil eitt ár. Þetta
olli sjúklingunum engum óþægindum, og gaf
betri raun frá fegrunarsjónarmiði.
NIÐURSTÖÐUR
Af 61 sjúklingi, sem fór í aðgerð vegna
trektarbringu, voru 53 taldir hafa mikla
aflögun en átta töluverða. Arangur aðgerðar,
hvað varðar lagfæringu á lýti, var samkvæmt
mati skurðlækna fiokkaður í þrjá flokka (mynd
7). Hann var talinn góður hjá 45 sjúklingum,
viðunandi hjá níu en lélegur hjá sex, en þeir
höfðu fengið sýkingu í skurðsár og spöng þar
af leiðandi fjarlægð fyrr en ráðgert var. I einu
tilfelli var upplýsingar um árangur ekki að
finna í sjúkraskrá. Mynd 8 gefur niðurstöður
huglægra einkenna. Tuttugu og tveir sjúklingar
höfðu engin líkamleg einkenni, en í þeim hópi
voru einkum þeir er höfðu einhver geðræn
vandamál vegna lýtisins. Hjá 29 sjúklingum
var öndunargeta könnuð fyrir aðgerð með
öndunarmælingum og hjá 13 þeirra kom í
ljós minniháttar skerðing, sem ekki var talin
sjúkleg, en hjá einum var öndunargeta skert.
Hjartalínurit voru gerð hjá 53 sjúklingum
og sýndu þau minniháttar frávik frá eðlilegu
riti hjá 14, en eitt var sjúklegt, þeim santa