Kjarninn - 10.10.2013, Síða 20

06/06 kjarninn Efnahagsmál
skaðaði ekki íslenskt efnahagslíf. Því virðist sem „tilboð“
kröfuhafa rími ekki við hugmyndir Seðlabankans.
langt frá hugmyndum ríkisstjórnarinnar
Það rímar hið minnsta alls ekki við þær hugmyndir sem sitj-
andi ríkisstjórn hefur um lausn vandans og afnám hafta. Þótt
ríkisstjórnin hafi ekki formlega sýnt á spil sín hefur glitt í
þau. Sigmundur Davíð sagði til dæmis í viðtali við Bloomberg
í síðasta mánuði að hann vildi að útlendingar gæfu eftir um
3,8 milljarða dala af þeim um átta milljörðum dala sem þeir
eiga hérlendis í krónueignum. Gengi það eftir yrði hægt
að afnema höft. Sú upphæð sem Sigmundur Davíð vill að
útlendingarnir gefi eftir er rúmlega 460 milljarðar króna ef
hún er umreiknuð í krónur á gengi Seðlabanka Íslands.
Þeim átta milljarðar dala, um 975 milljörðum króna, sem
útlendingar eiga í íslenskum krónum má skipta í þrjá hópa:
í fyrsta lagi eignir kröfuhafa Glitnis og Kaupþings sem eiga
396 milljarða króna, í öðru lagi kvikar krónueignir í er-
lendri eigu sem bundnar eru í íslenskum ríkisskuldabréfum,
skuldabréfum á Íbúðalánasjóð og innstæðum, en sá hópur á
um 341 milljarð króna, og í þriðja lagi íslenskar eignir kröfu-
hafa annarra fjármálafyrirtækja í slitameðferð.
Samningsstaða þeirra sem eiga kviku krónueignirnar er
ekki beysin og líklegast verður að teljast að eigendur þeirra
verði tilbúnastir allra í samningaviðræður um að gefa eftir
stóran hluta eigna sinna. Hinir hóparnir, kröfuhafar fall-
inna banka, gætu reynst erfiðari viðureignar. Þeir virðast
ekki hafa mikinn áhuga á að gefa mikið af eignum sínum
eftir umfram það sem þeir telja nóg til að tryggja fjármála-
stöðugleika á Íslandi. Það virðist vera stál í stál og baráttan
gæti vel endað fyrir dómstólum.
svar seðlabankans
við erindi slitastjórnar
glitnis