Kjarninn - 10.10.2013, Blaðsíða 24

03/04 kjarninn skipulagsmál
þjónustustig. Til að anna framtíðarumferð er því tvennt í
stöðunni; að hækka þjónustustigið með umfangsmiklum
umferðarmannvirkjum eða auka hlutdeild annarra sam-
göngumáta innan borgarinnar og skapa þannig forsendur
til að fresta framkvæmdum stórra umferðarmannvirkja.
Síðar nefndi kosturinn gefur borginni kost á að vaxa án þess
að bílaumferð aukist og samkvæmt samgönguáætlun frá
2011–2022 hefur sá kostur orðið fyrir valinu hjá yfirvöldum.
Á tímabilinu stendur til að fjárfesta í innviðum fyrir hjólandi
og gangandi vegfarendur fyrir rúma fimm milljarða króna
og öðrum níu milljörðum verður varið í rekstur almennings-
samgangna. Til samanburðar verður um sex milljörðum
varið í önnur umferðarmannvirki.
Forsendurnar eru þétting byggðar
Þarna er um gríðarlega háar upphæðir að ræða og því eðli-
legt að líta á þessa stefnubreytingu í samgöngumálum út frá
hagkvæmnissjónarmiðum. Fjöldinn allur af rannsóknum
bendir til þess að aukin hlutdeild almenningssamgangna,
hjólreiða og gönguferða lækki raunkostnað umferðar. Hins
vegar þurfa ákveðnar grunnforsendur að liggja að baki því
að fjárfestingar líkt og nú á að ráðast í á höfuðborgar svæðinu
skili þeirri hlutdeildaraukningu sem til þarf.
„Í dag býr um helmingur
borgar búa í heiminum í borg-
um þar sem íbúafjöldi er um
100 til 500 þúsund og innan við
tíu prósent búa í svokölluðum
„megaborgum“ þar sem íbúar
eru fleiri en tíu milljónir.“
smelltu til að sjá aðal-
skipulag Reykjavíkur