Dagskrá: tímarit um menningarmál - 01.01.1958, Síða 4

anum það, sem lífvœnlegt er, og það, sem œtla má, að sé túlkun á mann-
legum hugsunum á okkar öld og í samhljómi við þá tíma, sem við nú
lifum.
Við erum ekki að gefa út tímarit til að túlka hugsanir samtímamanna
Bólu-Hjálmars eða Hallgríms Péturssonar, heldur fólks á miðri tuttug-
ustu öld.
Þróun mannslifsins verður ekki stöðvuð, þótt menn spymi við klaufum
og hrópi siðleysi — abstrakt — þvaður — hégómi. Mannlif hverrar aldar
elur af sér sína sérstöku menning, hugsanir og listtúlkun. Það hlýtur að
vera hlutverk timarits, sem kennir sig við menningarmál, að flytja samtlð
sinni þœr raddir, sem af mestri dirfsku freista að túlka tilfinningar og
kenndir mannanna, sem lifa á þeim tlma, er það kemur út. Það hlýtur að
vera skylda þeirra, sem stjórna slíku riti, að reyna að hlúa fremur að þeim
kvistum, sem œtla má að bendi í átt fram, en hlaða undir siðgotunga
fortlðarinnar. Með þeim hœtti gefur tímarit sannferöugasta mynd af
samtíð sinni, að þar séu túlkaðar af hlutlœgni þœr andlegu hœringar,
sem verða i umhverfi þess. Með þeim hœtti getur timarit helzt orðið nokk-
ur heimild um þá kynslóð, sem að því stóð.
Allt er undir hœlinn lagt, hversu slikt megi takast i þessu riti, en í lok
þessa spjalls viljum við heita á unga höfunda að senda okkur verk sln
— kvœði — sögur — leikrit — ritgerðir. Við viljum þegar lofa riflegum
ritlaunum fyrir það, sem birt verður.
Þetta hefti er nokkru siðar á ferðinni en ráðgert hafði verið, og biðjum
við kaupendur afsökunar á því. Nokkur sárabót er, að það er einni örk
stcerra en hin fyrri. Munum við ekki að þessu sinni lofa neinu upp í erm-
ina um útkomu nœsta heftis.
Ritstj.
2
DAGSKRÁ
r.