Dagskrá: tímarit um menningarmál - 01.01.1958, Qupperneq 14

SigurOur. Cuðmundsion
— lcir, 1955
Þcir liafa stundum vcrið að segja,
að cg gerði þessar myndir mínar
svona grófar vegna vankunnáttu.
Eg skal ckki um kunnáttu mína
dæma, en þetta gcri cg með vilja.
Það er eins um Járnsmiðinn. Eg
kom einu sinni í Héðin. Og það voru
hcildaráhrifin frá þessum tröllslegu
vélum og hamrandi mönnum, sem ég
vildi tiilka. Það varð að skapa Járn-
smiðinn sem tröll.
Kveikjan í þessum myndum mín-
um cr hugrckki og barátta íslenzku
þjóðarinnar í öllum þrcngingum.
Þetta held ég, að menn hafi aldrei
skilið og þcss vcgna hcldur ckki þetta
grófa.
— Er kannski svipaða sögu af yngri
myndum þínum að segja?
— Já, Helreiðin er t. d. ckki ann-
að cn áhrif frá stríðinu. Dauðinn var
svo ær í heiminum. Eins er Móðir
mín í kví-kví. Hún er úr stríðinu.
Það voru framin svo mörg barnamoi ð.
Ég hef aldrei verið bundinn við
Stokkhólm cða París, heldur fólkið,
scm lifir á jörðinni. Myndir mínar
ciga bara að cndurspegla lífið. scm ég
hcf verið að lifa.
Annars verður hver og cinn að
finna sitt tjáningarform. Mcnn eru
bara svo hræddir við sjálfa sig, bundn-
ir af gamalli hcfð og óttaslcgnir við
tilraunir. Mér hcfur betur lærzt að
skilja þetta hjá mér sjálfum, af því að
ég hcf svolítið fengizt við að kenna
öðrum. En ég segi bara: — Ef lista-
maðurinn getur ekki sjálfur fundið
sér tjáningarform, hver á þá að gera
það?
En mér leiðast deilur. Það eitt
skiptir máli, að verkið sé gott. Það er
margt lélegt í abstrakt list ekki síður
cn öðrum listgreinum.
Mcnn eru alltaf að skipta um form,
og það er jafnauðvelt að vera lítil-
menni í natúraliskri list og abstraktri.
En svo koma einstöku sinnum stór-
mcnni, sem ráða við form sitt.
Það er innihald verksins, sem eitt
skiptir máli. Stíll gerir engan stóran
og hcldur cngan lítinn.
S. S.
Andrés Kolbeinsson hefur tekið allar myndir, Gcimdrckinn — járn, kopar og hvaltönn, 19&
sem birtast mcð þessu viðtali.
12
DAGSKRÁ