Sveitarstjórnarmál - 01.04.1951, Síða 48

44
SVEITARST J ÓRNARMÁL
skrifstofur, er settar eru á stofn samkvæmt
þeim, úr hlutaðeigandi bæjarsjóði.
í lögunum segir svo:
í kaupstað hverjum er bæjarstjórn heimilt
að ákveða, að þar skuli stofnuð og starfrækt
vinnumiðlunarskrifstofa.
Nú kemur fram tillaga í bæjarstjóm um,
að stofnuð skuli vinnumiðlunarskrifstofa í
kaupstaðnum, og skal hún þá rædd á tveim
fundum bæjarstjórnar með eigi minna en
viku millibili.
Nú ákveður bæjarstjóm, að stofnsett skuli
vinnumiðlunarskrifstofa, og skal hún þá
semja reglugerð um starfsemi hennar, þar
sem nánar sé kveðið á um rekstur og starf-
svið skrifstofunnar. Félagsmálaráðunevtið
staðfestir reglugerðir þessar.
Þá eru og ákvæði um hlutverk skrifstof-
unnar og um skvldur atvinnurekenda til að
láta henni í té afrit af kaupgjaldsskrám
o. s. frv.
Stjórn vinnumiðlunarskrifstofunnar skal
skipuð fimrn mönnum. Skulu þrír þeirra
kosnir af hlutaðeigandi bæjarstjóm með hlut-
fallskosningu en verkalýðsfélagið á staðnum
og félag atvinnurekenda þar tilnefnir hvor
sinn mann. Kjörtími stjómarinnar er 4 ár.
Stjómin kýs sér sjálf formann.
Heimilt er ráðherra að ákveða, að sett skuli
á stofn vinnumiðlunarskrifstofa í kauptúni,
sem hefur eigi færri íbúa en 500, ef sveitar-
stjóm í kauptúninu æskir þess, og fer þá um
stofnun hennar og starfrækslu eftir þessum
lögum.
Bæjarstjómum er hér með sérstaklega bent
á að kynna sér lög þessi hið fyrsta.
5. Breyting á aJmannatryggingarJögunum.
(Nr. 51 frá 1951.)
Á síðasta þingi vom gerðar tvennar breyt-
ingar á lögunum um almannatryggingar en
voru felldar í eitt og birtar þannig í stjóm-
artíðindunum með því númeri, sem að ofan
greinir.
í lok laga þessara eru ákvæði
Handbok um um ag Ttyggingastofnun rík-
tryggmgarmal. 7 ö
isins skuli eins fljótt og við
verður komið láta semja og gefa út handbók
um tryggingarmál, er veiti aðgengilegt vfir-
lit yfir giJdandi lagaákvæði um almanna-
tryggingar, einkum réttindi og skyldur hinna
tryggðu og annarra aðila, er lögin snerta.
Ástæða er til að fagna ákvörðun um út-
gáfu slíkrar handbókar, því að lögin um
tryggingarmál eru orðin all viðamikil og ekki
eins aðgengileg og skyldi. Góð handbók um
þessi mál yrði því kærkomin öllum þeim, er
h'lgjast þurfa og vilja með í þessum efnum.
í lögunum frá þessu þingi eru ýmis þýð-
ingarmikil atriði til breytinga og viðauka á
lieildarlögunum, nr. 50 frá 1946, og verða
nokkur þeirra rakin liér.
Grunnuppliæðir iðgjalda
Grannupphæðir oe framlaga til tiTgging-
iðffjalda oe fram- ., ^ . , ' ., ,
íaga tii 1954. arsjoðs skulu vera til ars-
loka 1954 sem hér segir:
Árleg iðgjöld hinna tryggðu, skv. 107. gr.:
a. Kvæntir karlmenn:
Á 1. verðlagssvæði . . . kr. 390.00
Á 2. . . 210.00
h. Ókvæntir karlar:
Á 1. verðlagssvæði . . . 35O.OO
Á 2. .. — 280.00
c. Ógiftar konur:
Á 1. verðlagssvæði . ... — 260.00
á 2. — . . . 210.00
2. Iðgjöld atvinnurekenda skv. 112. gr.:
Á 1. verðlagssvæði
Á 2. ------
... kr. 4.65 á viku
... — 3.50 —
sveitarfélaga samkv.
Heildarupphæð framlags
114. gr. laganna: 10,8 millj. kr.
Fast framlag ríkissjóðs samkv. 116. gr. lag-
anna: 17,4 millj. kr.
Iðgjöld þessi skulu innheimt með álagi
samkvæmt meðalvísitölu næsta árs á undan.