Sveitarstjórnarmál - 01.08.1975, Blaðsíða 19

að aðrar opinberar byggingar séu prýddar með
listaverkum.
Sömu aðilar reka sinfóníuhljómsveit, sem er
umfangsmikið og kostnaðarsamt fyrirtæki, en á-
kaflega þýðingarmikið fyrir allt tónlistarlíf í
landinu. Áður hefur verið minnzt á stuðning
hins opinbera við leiklistina.
Beint og óbeint á almannavaldið hlut að stofn-
un og rekstri skóla hinna ýmsu listgreina. Það
veitir beinan stuðning margvíslegri kynningar-
starfsemi í myndlist, hljómlist og bókmenntum,
Soffía Guðmundsdóttir, bæjarfulltrúi á Akureyri, talar í kaffiboði
borgarstjórans í Reykjavík að Kjarvalsstöðum við lok ráðstefnunnar.
Lengst til vinstri á myndinni eru Davíð Oddsson, formaður stjórnar
Kjarvalsstaða og Unnar Stefánsson, en við borðið sitja talið frá
vinstri Þórdís Þormóðsdóttir og Jónína Kristjánsdóttir frá Kefla-
vík og Theódór Þórðarson fá Ungmennafélaginu Skallagrími í
Borgarnesi. Gunnar Vigfússon, Ijósmyndari, tók myndirnar á ráð-
stefnunni.
nokkru fé er varið til að greiða listamönnum bein
starfslaun og styrki og veita viðurkenningar fyr-
ir frábær störf.
Oft heyrist um það rætt, hvort hér sé nægilega
vel að unnið, hvort fagrar listir fái eðlilegan
skerf af aflafé Jjjóðarbúsins, hvort eigi sé unnt
að skipuleggja betur stuðning hins opinbera og
svo, hvort réttlátlega sé skipt á milli listgreina og
einstakra listamanna. Tel ég æskilegt, að fram
fari eins konar úttekt á Jressu sviði bæði með
vísan til þess, 'er ég síðast greindi, og svo til Jjess
almennt að skýra myndina, eyða tortryggni og
treysta gott samstarf og gagnkvæman skilning
með stjórnvöldum, J)ingi og Jijóð, og svo Jjeim,
er Jjreyta fangbrögð við listanna glæstu gyðjur.
Nú mun ég taka að stytta mál mitt og Ijúka
lauslegu spjalli um ríkið og menninguna. Þótt
ég hafi hér drepið á allmörg atriði, sem mennta-
málaráðuneytið fjallar um, J)á eru enn ónefndir
býsna margir Jjættir, sem Jjar eru til meðferð-
ar. Læt ég svo búið standa, nema rétt nefni frið-
unarmálin, barnavernd og náttúruvernd, við
kvæma málaflokka og vandasama. Er það vel
við hæfi að skipa þeim í flokk menningarmál-
anna.
íslendingar liafa að minni hyggju mótað
meginstefnu í menningarmálum af skynsemi.
Ríkisvaldið tekst á við stærstu viðfangsefnin:
Skóla á efri stigum, útvarp, Jjjóðleikhús o.s.frv.
Sveitarfélögin koma til samstarfs, Jjar sem reynsl-
an hefur sýnt, að Jjað hentar. Á sviði félagsmála,
íþróttamála, leiklistarstarfsemi og á nokkrum
sérsviðum skólamála starfa öflug og óháð samtök
áhugafólks. Þau njóta nokkurs fjárstuðnings frá
ríki og oft sveitarfélögum og hafa mörg stuðn-
ing af landslögum, — en er ekki stýrt ofan frá.
Ég tel, að hér sé í stórum dráttum staðið rétt
að málum. Hér er Jjví engin þörf umbyltinga.
En hratt flýgur stund á atómöld, og starfið er
margt.
Oft heyrist hljóð úr horni urn menntamálin og
framkvæmd Jjeirra í einstökum Jjáttum. Yfir því
er ekki að kvarta. Lengi má gera betur og lang-
samlega liestir gagnrýnendur meina allt vel. —
En að lokum:
Varhugaverður hugsunarháttur
Einn er sá hugsunarháttur, sem eflzt hefur nú
um sinn og ég hef leyft mér að kalla mennta-
fjandsamlegan, sbr. alkunnugt orðalag meistara
Þórbergs forðum. Hann birtist í kröfunni um
beina lækkun skatta — og einkum beinna skatta.
Sú stefna hlýtur að leiða til minni inntekta hins
opinbera og þar með minni getu til félagslegra
framkvæmda.
Við Jækkjum öll Jtörfina í heilbrigðismálum,
orkumálum, samgöngum o.s.frv. Hún er hins
vegar ckki til umræðu hér. Varðandi Jiarfir
menningarinnar aðeins þetta:
SVEITARSTJÓRNARMÁL