Sveitarstjórnarmál - 01.08.1975, Blaðsíða 25

að vera þannig, að hún nýtist hinu frjálsa
íþróttastarfi, þegar skólarnir þurfa ekki á henni
að halda. Þetta er sjálfsagt, en greiðsluhlutföll
opinberra aðila í íþróttahúsbyggingum fyrir
skóla og íþróttahúsbyggingum eða íþróttamann-
virkjum fyrir liið frjálsa íþróttastarf eru mis-
munandi, þess vegna þarf að samræma þau á-
kvæði og losna við þá togstreitu, sem stundum
er milli aðila, um að koma byggingu íþrótta-
mannvirkja yfir á ríkið, ef svo má segja, í sam-
bandi við skólabyggingar af því að á þann hátt
leggur ríkissjóður fram meira fé og skjótar en
ella til slíkra mannvirkja. Bráðlega mun verða
tekin ákvörðun um, hver vera skuli stærð í-
þróttahúsa og íþróttamannvirkja til afnota fyrir
skóla, og þarf þá að hafa í huga það samnýt-
ingarsjónarmið, sem ég hef minnzt á. Er hér um
verulegt fjárhagsatriði að ræða fyrir ríkissjóð,
sveitarfélög og hin einstöku íþróttafélög, og
skiptir miklu, að þessum málum verði ráðið
þannig til lykta, að sem hagkvæmast verði fyrir
íþróttalireyfinguna og almannaíþróttir bæði að
því er varðar afnot og fjárhag, þannig að tryggð
sé sem allra bezt nýting íþróttamannvirkja, hvort
sem þau eru byggð fyrir skóla eða íþróttahreyf-
inguna sérstaklega.
Þá vil ég taka það frarn, að íþróttamálaráð-
herrafundurinn í Bruxelles lagði á ]iað áherzlu,
að íþróttamál væru menningarmál og að ekki
mætti slíta þau úr tengslum við þann málaflokk,
og fer þetta mæta vel saman við það, sem tekið
var fram, þegar íþróttalög voru sett hér á landi
árið 1940.
Æskulýðsmál
Að því er sérstaklega varðar eesknlýðsmál, þá
lætur ríkisvaldið sig þau varða einkum á þrenn-
an hátt:
1. með fjárveitingum í fjárlögum til æskulýðs
samtaka ,og skóla,
2. með stuðningi við byggingu húsnæðis og
annarrar aðstöðu til æskulýðsstarfsemi, og
3. með stuðningi við mepntun og þjálfun
leiðbeinenda og forystumanna I æskulýðs-
starfi.
Sérstök lög um æskulýðsmál voru sett á árinu
1970, og er þar mælt fyrir um stofnun æskulýðs-
ráðs ríkisins og ráðningu sérstaks æskulýðsfull-
trúa í menntamálaráðuneytið. Valdist til þessa
starfs Reynir G. Karlsson, sem hafði mikla
reynslu í þessum málum og hefur unnið ötul-
lega að þeim síðan hann tók við starfi sinu, en
æskulýðsstarfinu háir það, að fjárveitingar eru
of litlar, miðað við verkefnin, eins og á svo
mörgum öðrum sviðum.
Æskulýðsráð og æskulýðsfulltrúi vinna nú að
tillögum varðandi frekari samræmingu æskulýðs-
starfsemi félaga, skóla og sveitarfélaga og stuðn-
ingi opinberra aðila við þessa starfsemi. Þá
hafa þeir einnig staðið að aukinni fræðslustarf-
semi æskulýðssamtaka. Þess má geta, að í sam-
vinnu við Fjórðungssamband Norðlendinga er
nú í undirbúningi ráðstefna um æskulýðsmál á
Norðurlandi, og er undanfari hennar viðamikil
könnun á æskulýðsstarfinu á Norðurlandi og
viðhorfi samtaka og einstaklinga til þess. Er
þess vænzt, að svipaðar ráðstefnur verði haldnar
síðar i öðrum landsfjórðungum og að niðurstöð-
ur þeirra geti orðið stefnumótandi fyrir tilhög-
un æskulýðsstarfsemi í landinu I náinni framtíð.
Á þessu sviði, sem og þeim, sem ég hef nefnt
hér á undan, er mjög nauðsynlegt, að samnýting
allrar aðstöðu geti átt sér stað til þess að fjár-
hagsleg framkvæmd verði sem hagkvæmust.
Og ég vil enn taka það fram, að þótt löggjöf
gildi um stuðning við menningarstarf þeirra
félaga, sem standa að félagsheimilum, löggjöf
um stuðning við íþróttastarfsemina og löggjöf
um stuðning við æskulýðsmál, þá á öll þessi
starfsemi að vera frjáls og einungis að njóta
stuðnings, fjárhagslegs og sérfræðilegs af opin-
berri hálfu, en ríkisvald og sveitarfélög eiga
ekki að seilast til áhrifa innan hinnar frjálsu
félagsstarfsemi, og það var álit íþróttamálaráð-
herrafundarins í Bruxelles, og vonandi flestra
annarra, að forðast beri, að íþróttahreyfingin
verði noluð í stjórnmálalegum tilgangi og að
íþróttir og íþróttamenn verði háð auglýsinga-
fjármagni.
Það er rétt að geta þess, að í fjárlögum ársins
1975 eru veittar tæplega 8,5 milljónir króna til
SVEITARSTJÓRNARMÁL