Sveitarstjórnarmál

Ukioqatigiit

Sveitarstjórnarmál - 01.10.2000, Qupperneq 38

Sveitarstjórnarmál - 01.10.2000, Qupperneq 38
DÓMSMÁL Hæstiréttur hefur staðfest: Heimilt er að leggja á upptökugjöld Guðmundur Benediktsson hrl., bœjarlögmaður í Hajharfirði Inngangur Nokkur réttaróvissa hefur ríkt um það lengi hvort sveitarfélögunum sé heimilt að leggja svonefnd upptökugjöld á lóðir sem þau úthluta undir húsbyggingar til þess að vega upp kostnað þeirra við landakaup sem sveitarfélögin úthluta svo lóðum á. Hafa mörg sveitarfélög því líklega af þeim ástæð- um ekki lagt þessi gjöld á. Fyrir mörg sveitarfélög varðar þetta miklu fjárhagslega, ekki síst sveitarfélögin á höfuð- borgarsvæðinu sem verða að kaupa land fyrir háar fjár- hæðir til þess að mæta þörfinni fyrir lóðir undir hús- byggingar. Hvaö eru upptökugjöld og hvar er heim- ildina að finna til álagningar þeirra? Samkvæmt nýjum hæstaréttardómi sem kveðinn var upp þann 21. september sl. er sveitarfélögunum heimilt að leggja á svonefnd upptökugjöld á lóðir sem þau út- hluta til bygginga þegar svo háttar að sveitarfélögin hafi þurft að kaupa það land sem lóðirnar eru á og mega upptökugjöldin þá ekki neina hærri fjárhæð en sem nernur þeirn kostnaði sem sveitarfélagið varð fyrir vegna kaupa á landi því sem lóðunum er úthlutað á. Ef þessa er ekki gætt og upptökugjöldin nerna hærri fjár- hæð en sem nemur kostnaðinum er um ólögmæta skatt- lagningu að ræða. Þá verður einnig skv. dómnum að gæta þess að álagning upptökugjaldsins komi fram í út- hiutunarskilmálum eða öðrum tvíhliða samningi milli lóðarhafa og sveitarfélagsins, þar sem álagning upp- tökugjaldsins nýtur ekki lagastoðar. Samkvæmt þessu má skilgreina upptökugjald á þessa leið: Upptökugjald er gjald sein sveitarfélag leggur á lóð samkvæmt tvíhliða samningi við lóðarhafa og má fjár- hæð gjaldsins ekki nema hærri fjárhæð en sem nemur jöfnuðum kostnaði sveitarfélagsins við að afla landsins sem lóðunum er úthlutað á. Hæstaréttardómurinn Lóðarhafi í Hafnarfirði höfðaði dómsmál á hendur bænum til endurgreiðslu á upptökugjöldum sem hann áleit ranglega á sig lögð, þar sem ekki nyti lagastoðar við álagningu þeirra. Héraðsdómur sýknaði bæinn og var málinu áfrýjað til Hæstaréttar. Héraðsdómurinn var staðfestur í Hæstarétti. Einn dómenda kom með sérat- kvæði og vildi taka dómkröfu lóðarhafans til greina með þeirn hætti að viðurkennt verði að ákvörðun bæjarins um álagningu gjaldsins og samningsskilmála eigi að vera ógild. Ég greini nú frá hæstaréttardómnum og styðst við þann útdrátt sem er að finna í upp- hafi dómsins. Ef lesandi hefur áhuga á því að kynna sér forsendur dómsins og sératkvæðisins nánar vísast til dómsins í heild sinni, sem hægt er að nálgast á heima- síðu Hæstaréttar: www.haestirettur.is. Dómurinn er nr. 150/2000. Útdrátturinn er svohljóðandi: „Bæjarfélagið H tók land eignamámi og jafhaði síðan fjárhæð eignamámsbóta niður á leigutaka allra lóða á því landi sem upptökugjöldum. Gerður var lóðarleigusamn- ingur við F, sem krafði H um endurgreiðslu upptöku- gjaldsins með þeirn rökum að H hefði brostið lagaheim- ild til að jafna kostnaði við eignamámið niður með þeim hætti sem gert var. í úthlutunarskilmálum fyrir umrædda lóð kom fram að það væri forsenda fyrir lóðarúthlutun að hver sá sem úthlutun hlyti samþykkti skilmálana og hlítti þeirn í öllu. Talið var að með undirritun lóðarleigu- samnings hefði F gengið að úthlunarskilmálum fyrir lóð- inni, en samkvæmt lóðarleigusamningnum var lóðarhafa skylt að greiða gatnagerðargjald samkvæmt gjaldskrá og upptökugjald samkvæmt ákvörðun bæjarstjórnar. Var áfrýjandi talinn hafa greitt upptökugjaldið samkvæmt samningi sem væri einkaréttarlegs eðlis. Oumdeilt var að í upptökugjaldinu fólst eingöngu sá kostnaður sem H hafði af eignamáminu og samkvæmt því varð innheimta gjaldsins ekki jafnað til skatta eða þeirra þjónustugjalda sem ekki verða lögð á nema samkvæmt skýrri lagaheim- ild. Upptökugjalds var krafist af öllum sem fengu úthlut- að lóðum á þessum stað. Talið var að málefnalegar ástæður gætu legið til þess að innheimta gjaldið af sum- um byggingarsvæðum en öðmm ekki. Áfrýjanda hefði verið í sjálfsvald sett hvort hann sótti um lóð á þessum stað. Hann hefði haft allar upplýsingar um byggingar- 228
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68

x

Sveitarstjórnarmál

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sveitarstjórnarmál
https://timarit.is/publication/1063

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.